Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants
(1971)–Dirck Pietersz. Pers– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 129]
| |
Maffeo Barberino, wort bewaert, de Eeuwigheyt met een seer aerdige vindinge afgebeelt: en 't selve met een seer groote smaek gesien hebbende, heeft my goed gedacht dieselve alhier te vertoonen, en dat nae 't oorspronghlijcke schrift, dat ick uyt des Heeren Barberini boeck, die God lange in den Pauslijcken stoel laet leven, hebbe uytgetrocken. Hy maelde een Vrouwe af met een seer eerwaerdige gedaente, en lange guldene hoofdhairen, die over de schouderen nederdaelden, soo wel aen de rechter als slincker syde: haere beyde syden waeren uytgestreckt, als of die sich verlengende, twee halve circkels maeckten, buygende sich d'eene van de rechter, en d'ander van de slincker syde, boven het hoofd, alwaer zy sich te saemen vereenighden. Zy sal in yder hand een goude kloot om hoogh houden, wesende geheel in Hemels azuyr blaeu, vol sterren, afgebeelt. Elck van dese dingen, drucken de Eeuwigheyt seer wel uyt, om dat een ronde noch begin noch eynde heeft. 't Goud is onbederflijck, en onder alle metallen het alder-volmaecktste, en de Hemel wort door het azuyr blaeu uytgedruckt, om datter niet is, dat de bederflijckheyt minder onderworpen is, als de Hemel. |
|