Aria. De Locht.
Een jongh Maeghdeken, schoon van opsicht, en in 't wit gekleet, en noch doorschijnender als 't kleed van 't Waeter: zy vertoont met beyde handen een ronde Wolcke op te houden, die haer kleed omcingelt, en boven dese Wolcke, siet men de gedaente van een Regenboge.
Zy hout de Son op haer hoofd, diewelcke haer dient, door haere straelen, voor een Parruyck, met vleugels aen de schouderen, en onder haere naeckte voeten een Zeyl. Men soude oock het Cameleon daer by konnen schilderen, alsoo dat selve door de locht gevoet wert, gelijck men seyt en oock gelooft.
De Sonne betoont dat dit element, door haere natuere luchtigh en doorschijnende is, en gevoelijcker als d'andere, ons oock de weldaden van de Sonne mededeelende.
Het Zeyl bediet, dat haere natuere is boven 't Water te sweven.
De Oude versierden voor de Locht Iupiter en Iuno. Iupiter voor het aldersuyverste deel, en Iuno voor het onder een gemenghde deel: en door alle de fabulen, diewelcke oneindlijck zijn, hadden de Poëten haere spiegelingen, oock in desen deele, in de locht en in de verscheyden veranderingen, die door haer geschieden.
Auteursrechtelijk beschermd