Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Acqua. Waeter.

Een jonge Vrouwe met luchtige blauwe kleederen, also datter 't naeckte lichaem door schijnt: 't kleed sal, in alles, de baeren van de Zee gelijcken. 't Schijnt ofse met groote arbeyd een Schip ophout, 't welck zy op 't hoofd heeft: staende mette voeten op een ancker, als ofse nederwaerts wilde treden, hebbende een halsband van Coraelen, en andere Zee gewassen: voor de borst salse twee groote schelpen hebben, die de gestalte van de borsten vertoonen, sich leu-

[p. 119]

nende op een riet, riem, of klippe, al waer rontomme verscheyden soorten van Visschen swemmen, nae dat de verstandige Schilder sal goed duncken.

De Oude maeckten voor 't Waeter, den grijsen Neptunus, voortgetrocken zijnde van twee Zeepaerden, met een drietande Vorck in de hand, waer van andere geschreven hebben.

Voor dieselve wierden oock Doris, Galathea, de Najaden en andere genomen, nae datse, of de revieren, of de zee, wilden uytdrucken, 't zy dat zy of die stil of kalm was.