Carestia. Diere tijd.
Een magere en slecht gekleede Vrouwe, hebbende in d'eene hand een dorre Willigen tack, en in d'ander een puymsteen, en ter syden een magere koe.
De diere tijt wort mager geschildert, om te vertoonen de werckinge van 't gebreck van de dingen, die tottet Menschlijcke leven noodigh zijn, want het geld plagh veel overvloediger in voorspoedige tijden uytgegeven te worden, en in dorre tijden veel minder: 't welck alles gebracht wort in de heerschappye van weynige, sulx dat de arme mager en qualijck voorsien blyven, door de diere tijd, soo van brood als van geld.
De Puymsteen en de plante van den Willigen boom zijn onvruchtbaer, en de onvruchtbaerheyt is de voornaemste oorsaecke van de diere tijd: Doch zy komt oock dickwijls voort, door de onversadelijcke gierigheyt van eenige koopluyden, diewelcke (bedriegende de Natuere) plaghten het arme volckjen te benauwen met haere bedriegerie.
De magere Koe dieder ter syden staet, is een teycken van diere tijd, en dese beteycknisse vertoont Iosephus uyt de heylige boecken, wanneer hy den droom van Pharao verklaert.