Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Misericordia. Barmhertigheyd.

Een witte poeselige vrouwe, hebbende groote oogen, de neuse een weynigh verheven, met een olijf krans om 't hoofd, staende met opgeslagen armen, hebbende in de rechter hand een cedertack mette vruchten, ter syden sal een kauw of een kraeyken staen.

Damascenus seyt: Barmhertigheyt is een genegentheyt van een medelijdig gemoed over sijnes even naesten ongeval.

[p. 29]

De poeselige wittigheyt, groote oogen, en verheven neuse, stelt Aristoteles in sijne menschkenninge, voor een teycken van Barmhertigheyt.

De Olijf krans diese op 't hooft heeft, is een waerachtigh beeld van barmhertigheyt volgens de H. Schriftuere, nae de welcke wy ons behooren te verplichten, totte kennisse van dese heylige deughd: de cedertack mette vruchten bediet even 't selve, gelijck sulx Pierius verhaelt.

Datse met open armen staet, bediet, dat de barmhertigheyt, op de maniere van Iesus Christus, die de waere barmhertigheyd is, met groote vaerdigheyt en met open armen gereet staet, om alle die tot hem komen, te omhelsen, en in haere ellende te hulpe te komen. Dies Dante in sijn vagevier aldus singt:

Mijn sonden waeren groot en swaer,
Maer Godes goedheyd wonderbaer,
Had over my ontfarmen,
En nam my in haer armen.

Een jongh kiexken wort by de Egyptenaers voor de barmhertigheyt genomen, gelijckmen by Orus Apollo sien kan.