gehouden te worden; en soo slooft en pijnt hy sich af, om te geraecken, jae boven te komen, alle de teyckenen van volmaecktheyd.
't Hierogliphisch beeld van 't goed gerucht, is de Trompet, bediedende vermaertheyd en een goede naeme, seyt Pierius, want dieselve moedigt den soldaeten en wecktse op van den slaep. Insgelijx doet oock de Trompet van een goed geruchte, want zy weckt de deugdlijcke gemoederen op van den slaep der luyheyt, en maeckt datse altijt op den schildwacht staen, zijnde vrywillig, alleen om een goede voortgang te doen in haere oeffeningen tot een eeuwige naeme en eere. Van gelijcken doet oock de Trompet, die de gemoederen der soldaeten ontsteeckt, en doetse nae den krijg vlammen. De Trompet van een goed gerucht en eere, ontsteeckt mede de gemoederen tot een prickel van de deugd. Waer over Plutarchus aldus van de zeedelijcke deugd seyt, de Wetgevers verwecken in de steden eergierigheyt en afgonst, maer tegens vyanden gebruyckensc trompetten en fluyten, om den vlam der gramschap en begeerte van te vechten, te ontsleecken: En voorwaer soo isser geen sake die de gemoederen totte deugd meer ontsteeckt als de trompet van lof en eere: en dat insonderheyd in den Iongelingen.
De krans en de palm geciert met quispels, is een beeld van de belooninge der deugd, waer door de deugdsame in geduyrige strijd en afgonst staen.
De eyckekrans was in 't schouspel van Romen, een beeld van de belooninge der deugd, en waeren de Redenaers van de Latijnsche en Griexsche Prosa, de Musiciens en de Poëten daer mede gekroont, gelijck Martialis seyt. Ick sou dit konnen bevestigen met'et opschrift van Lucius Valerius dat hy van sijn dertiende jaer te Romen onder de latijnsche Poëten is gekroont geweest, inde kamp van Iupiter Capitolinus, die van Domitianus was ingestelt, gelijck Suetonius verhaelt. En hoewel in 't opschrift de eycken kroone niet word uytgedruckt, niettemin magmen dit anders niet verstaen, want in den strijd van Iupiter Capitolinus wierden de overwinners met eycken blaeders gekroont.
Van de Cytherspeelders seyt Iuvenalis: Pollio verwacht de Capitolijnsche eycke kroon, en de Histrioni of kamerspeelders mede, gelijck in het opschrift van Panuinus blijckt.
De palm en krans die met quispels is geciert, was oock de belooninge die aen de eerste overwinnaers wierde gegeven; maer de tweede kregen de krans mette quispels niet, gelijck Scaliger segt uyt Ausonius. Alhoewel de kranskens waeren kleyne bosselkens van witte wolle, gelijck Festus seyt. Maer men vindt oock, dat de kranskens van veele genomen worden datse van goud en syde sijn gemaeckt geweest. Daer over leestmen by Alexander van Alexandro, dat de Italianen de quispels alleen van goud vereerden. En Sidonius de Poëet seyt, Palma serica, dat is een Palm, met knopen en quispels van syde geciert. Leest Scaliger en Turnebus over dese plaetse, alwaer zy dese palmen en kranskens met quispels aen de eerste overwinners geven. Wy hebben dan dese gestelt tot een teycken dat de Emulatie of Afgonst ons prickelt totte hoogste eere, en tot het verkrijgen van de opperste belooningen.
De haenen die sich te saemen plockhayren, dienen tot een beeld van Afgonst en prickel tot eere. Chrysippus stelt ons de Afgonst en strijd der haenen tot een prickel van dapperheyd. Themistocles moedigde sijne soldaeten tegens de Barbaren, door't gevecht van twee haenen, anders nergens om, dan om daer door de overwinninge te verkrijgen. Waer over oock die van Athenen alle jaeren twee haenen, in haere openbaere schouwspeelen deden vechten, tot een prickel van eere, gelijck C. Rhodiginus verhaelt. Plinius seyt in sijn X cap. dat die van Pergamo alle jaeren een schouspel van haenen toestelden, als oft kampvechters waren. En I. Pollux seyt, dat de Barbaren twee vechtende haenen in haere medaglien sneden, zijnde een beeld van Afgonst, strijd en prickel van eere.
Auteursrechtelijk beschermd