Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

(1648)–Dirck Pietersz. Pers– rechtenstatus


Laster der Sonde.
Stemme: En fin d'amour. VVAt is de sond' in ons gemoed? Een slaefsche duysterheyt, Die stadigh wroet. So dat geladen leyt, Een pack van quaeden op ons hert, Dat ons benaut
[pagina 189]
vol smert: Laes onse sinnen, De sond beminnen, Die ons dus benart. 2. Sy is een blindheyt in 't verstand, Verbreeckster van Gods Wett, Een nest vol schand', Daer sy haer hert op sett, Sy is berooft van 's Hemels licht, En van Gods aengesicht, Wiens snoode lusten, de ziel ontrusten, Die sy in ons sticht. 3. Wat is sy een vergifte slangh, Die haer venijnen spreyt? En maeckt ons bangh, Als s'op haer luymen leyt: Sy is een Juffer van de Dood, En die ons brenght in nood, En door wiens oogen, wy zijn bedrogen, Als sy d'Appel boot. 4. Door wat bedrogh en snoode list, Stort sy ons in gevaer, En broeyt veel twist, Van 't eene jaer op jaer? Sy stort ons in der Hellen grond, Door haer vergifte mond, Jae knaeght de ziele, en gaet vernielen, Wat eerst vreedigh stond. ‘5. O Worm die ons gewisse knaeght, ‘Door u bedriegery, ‘Die ons belaeght, ‘Dat wy zijn nimmer vry. ‘God sal der vroomen bystant zijn, ‘En smooren u venijn, ‘Die ons gemoeden, geneyght ten goede, ‘Vrijd van quael en pijn.