Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

't Rampsaligh Leven der Grooten.

Stemme: O Saligh Heyligh Bethlehem.

VVAt is het leven van den Mensch!
Dat hoogh in staet schijnt uyt-gelaten?
Al leeft een Prins na volle wensch,
Hy sweeft in vrees van d' Ondersaten:

2. Sijn kroon al blinckt s'als een robijn,

Die is een lastigh pack om dragen,
Vytwendigh van een schoone schijn,
Inwendigh schrick en naere vlagen.

3. Jae maeckt hy 't nae des eenen sin,

Stracks sal 't een ander weer benijden:
Wat kropt hy veel versmaetheyt in,
Die hy oock nimmer kan vermijden.

[p. 184]

 

4. Schoon dat sijn wencken is gedien,

 

Noch moet hy self een grooter vreesen:

 

Want God, die yder moet ontsien,

 

Diens dienstknecht moet een Prins oock wesen.

 

5. Of isser maer een eenigh kind,

 

De minste ramp verschrickt voor 't sterven:

 

Hy vreest voor 't Rijck, dat sijn bewind,

 

Geraecken sal aen vreemde erven.

 

6. Al stuypt en buyght men voor hem neer,

 

't Zijn meest geveynsde dienstigheden:

 

Laet dit al zijn ontsagh en eer:

 

Hy is weer slaef van yders zeeden.

 

7. Maer raeckt de Vyand op de been,

 

Wat is hem sorgh en moeyt beschooren?

 

Al woelt het breyn, hy moeter heen,

 

En yders onwil sien en hooren.

 

8. Wanneer 't dan uyt-valt na sijn wil,

 

Dan is 't met vlam en bloed bezegelt:

 

Is 't anders, soo is 't vol bedil,

 

Dan spreeckt men stout en ongeregelt.

 

9. Wanneer een ander rustigh slaept,

 

En eet sijn brood in graeger ruste,

 

Hy sluymt, en droomt, en geeuwt, en gaept,

 

Bancket noch wiltbraed sal hem lusten.

 

10. Ick swijgh noch van kativigheen,

 

Die yder Mensch is onderwarigh:

 

Is hy dan vry? Eylacy neen:

 

't Zy Vorst of Boer, dit gaet eenparigh.

 

11. De dood verschoont noch kleyn noch groot,

 

De Vorst moet met den Beedlaer reysen:

 

Hen over-komt een selfde noot,

 

De Dood treft hutten en palleysen.

 

12. Dit leven is soo heerlijck niet,

 

Als 't uyterlijck wel blinckt voor d'oogen,

 

Het is vermenght met veel verdriet,

 

Al schijnt het ons van groot vermogen.

 

13. En yder leef in God gerust,

 

Laet Princen zijn in staet verheven:

 

Elck zy vernoeght. Laet al ons lust,

 

Steets strecken na het beste leven.