Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
Auteursrechtvrij
[pagina 185]
| |
Stemme: Coridon ontsteken. Of, Aertjen die is aerdigh.
DOchters wilt gh'u cieren, met een peerle kroon?
Vlecht geen dartle swieren, die u duncken schoon,
Maer druckt d'eedle deughde, om u eerbaer hoofd,
Dat sal zijn een vreughde, dieder noyt verdooft.
2. Vlechter Gods-vrucht binnen, ey dat lieflijck kruyd!
Dat in ziel en sinnen, wast tot schoonder spruyt,
Als 't hooghmoedigh wesen, dat de lusten vleyt,
Datter komt geresen, uytte dertelheyt.
3. Siet ghy aen de peerlen, die soo suyver zijn,
En voor d'oogen dwerlen, in soo heldre schijn?
Denckt dan in u herten, dit is 't Maeghden beeld,
Dat ons vrijdt van smerten, en ons schatten deelt.
4. Siet ghy dees kleynoden, en haer suyver wit?
Ey laet u die nooden, dat ghy kuysch besit,
Een reyn dierbaer leven, datter onbevleckt,
V een krans sal geven, die ten Hemel streckt.
5. Ciert u met geen prachten, noch vermomde prael,
Met geen kroese drachten, noch met weyts onthael,
Maer met vriendlijckheden, en ootmoedigheyt,
Met gecierde zeeden, vol sachtmoedigheyt.
6. Want in Baggh en Ringen, en in overmoet,
Schuylen valsche dingen, maer geen heylsaem goed,
Datter sal beklijven, noch voor God bestaen,
Maer de deughd sal blijven, als dit sal vergaen.
‘7. Dus verciert u leeden, met een heyligh kleed,
‘Vol Godtvruchtigheden, die de pracht vertreet,
‘Op dat ghy mooght lichten, als het morgen-root,
‘En u naeste stichten, 't zy in vreughd of nood.
|
|