Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
Auteursrechtvrij
[pagina 150]
| |
Stemme: Phoebus is langh over de Zee.
PAulus hebbende Grieckenland,
In soo veel' steden Christi wercken
Gepredickt, soo dat sy 't onverstand
Van hare waen nu kosten mercken.
Sulcks dat d'Heydenen stonden stom,
Dat het geloof van 't Christendom,
Verkondight wierd' alom.
2. Als hy nu binnen Ephesen quam,
Om Christi naem en woord te verkonden:
Demetrius die seer ras vernam,
Die daer bedacht veel listige vonden:
Laet ons doch Paulum wederstaen,
Sal dit met onse Goudtsmits soo gaen?
Vyt is het met Diaen!
3. Hy predight en leert 't volck over al,
Dat men geen Goden van Menschen handen,
Eeren, noch bidden, noch dienen sal,
Als geschiedende God tot een schande:
Ons winst die worde w' in korte tijd,
Diana haer luyster en eere quijt,
Die nu de Werreld vrijd.
4. Warringe reesser aen allen oort,
Krijtende groote Diana t'Ephesen!
Grijpende Pauli hulpers voort,
Daer voor oock yder een had te vreesen.
Hoe men oock smeeckt daer was geen gehoor,
Watter oock yemant stelde voor,
Was voor eens doofmans oor.
5. De Schrijver hebbende 't volck gesust,
Seyde ghy Mannen van Ephesen!
Wie is soo dom, die niet zy bewust,
Dat onse Stad is vermaert in desen:
Een hoedster van dat heylige beeld,
| |
[pagina 151]
| |
Dat in den Hemel is geteelt,
En ons is mee gedeelt.
6. Dees Mannen zijn roovers noch verraers,
Van u groote Diana ter steede:
Isser dan yet wes schuldighs in haer,
Laetse den Rechter dan geven reeden:
Dus staeckt u rotten en scheyt terstont,
Want wie men aen d'oproer schuldigh vond,
Die bouwd' een losse grond.
‘7. Siet eens hoe dat sich de gierigheyt,
‘En 't snoo gewin Godsdienstigh kan kleeden,
‘Als sy het volck soo schandigh misleyt,
‘Of men voor God en sijn eere dus streede:
‘Want waer men slechts om staet en gewin,
‘'t Volck oprockent en leyt na sijn sin,
‘Daer schuylt geen Godts-vrucht in.
|
|