Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Psalm 13. Hoe langh hebt ghy, &c.
O Saule most ghy dus verblint,
Den Priesters smeecken om 't bewind,
Van Christi Schaepkens te vervolgen?
Hoe toondy u doch soo verbolgen,
En vyerigh voor het Joodsch gesind?
2. Hy reysde na Damascum heen,
En met sijn Yvraers op de been,
Om vangen Christi arme leeden:
En steuren haer Godsdienstigheden,
Van die hem quetsten noch misdeen.
3. O wat ghy doet, Gods oogh is daer,
Die siet u hert en daden klaer:
God stort een schitterend' licht van boven,
Waer door hy wierd' ter aerd geschoven,
Vol schrick en jammerlijck gebaer.
4. Een stemme sich verhief daer by:
I. O Saule! wat vervolght ghy my?
S. Wie zy dy Heer! wiens stemm' ick hoore?
| |
[pagina 149]
| |
I. 'k Ben Iesus dien ghy wilt verstooren.
't Valt hart te zijn mijn weer-party.
5. Mijn prickel is voorwaer te hert,
Wie daer aen wrijft gevoelt de smert.
S. Wat wildy Heer! dat ick beginne?
I. Gaet na de stadt Damascum binnen.
En al sijn volck was gantsch benart.
6. Men recht hem op, laes hy was blind.
Men most hem leyden, als een kind.
Drie dagen sonder dranck of eeten.
Tot Ananias, wierd geheeten,
Te vanden, dees, van God bemint.
7. En of hy sey, dit is een Man,
Een groot vervolger en Tyran,
Van die u Woord en naem belijden:
God sprack dit suldy niet benijden,
Dat ick een steen vermorwen kan.
8. Want dees is mijn verkooren vat:
Die by hem draeght een Hemels schat,
Die mijnen name sal verbreyden;
By Vorsten, Joden en by Heyden,
Door lijden, volgen op mijn pad.
9. Hy ley de handen op sijn hoofd,
Daer hy in Iesum heeft gelooft.
't Gesicht bequam, en hy vol hoope,
Liet sich in Christi naeme doopen.
Vol vreughd, dat waen nu was verdooft.
10. Stracks heeft hy Christi leer verbreyt,
En yvrigh over al verspreyt:
Soo dat hy most, uyt vrees der Joden,
Ontwijcken 's nachts de hand der snooden,
En met een korf zijn af-geleyt.
‘11. Als ghy o Christe! 't herte raeckt,
‘Ghy van een Wolf een Lamken maeckt.
‘Want wie eerst scheen de kudd' te schaecken,
‘Wort nu een Herder om te waecken.
‘Wel saligh die sulck heyl genaeckt.
|
|