Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

[p. 63]

Daniel, uyt haet en nijdt, in den kuyl der Leeuwen geworpen, Daniel 6. Cap.

Stemme: 6. Psalm, VVilt my niet straffen.
Of, Schoon lief wilt my troost geven.
Of, Het Maentjen schijnt soo helder.

SChoon Daniel verheven,
Was uyt een edel leven,
En tot een Vorst geset:
Soo kost men niet gedogen,
Dat hy voor Godes oogen,
Betrachte 's Heeren Wet.

2. Men stoockt op 's Koninghs ooren,

Die een bevel gaf vooren,
Op strenge ongenae:
Dat wie niet sijn gebeden, ^*
Alleen den Koningh dede,
Verviel in 's levens schae.

3. Godts waerheydt wou niet schrancken:

Maer Danjel bleef Godt dancken,
En acht geen menschen vondt:
Hy past op geen beveelen,
Om soo Godts eer te steelen,
Als zijnd' op Godt gegrondt.

4. Hier was nu stof gebooren,

Dies wierp men hem vol tooren,
Stracks in der Leeuwen kuyl:
Godts Engel hem bewaerde,
Die sijnen Dienaer spaerde,
En breydeld' hare muyl.

5. De Koningh nu verlegen,

Kost spijs noch slaep bewegen,
Want 't hert was heel ontstelt:
Dies gingh hy 's morgens heene,

* Men most 30. daghen den Koning alleen aenbidden.

[p. 64]

 

DANIEL

[p. 65]

 

Om Daniel te beweenen:

 

Maer dees, stont als een Heldt.

 

 

 

6. Heeft Godt u willen sparen? Koningh Darius.

 

Godt gun u vele jaren, Daniel.

 

Heer Koningh, en veel vree:

 

Godts Engel kost de kaecken,

 

Der Leeuwen, lieflijck maecken:

 

En als een Lam gedwee.

 

 

 

7. Godt keurt voor goet mijn leven.

 

'k Heb Koningh niet bedreven,

 

Dat voor u strafbaer zy:

 

Stracks wierd' hy uyt-getogen,

 

En frisch voor yders oogen:

 

Dies was de Koningh bly.

 

 

 

8. De gravers deser kuyle,

 

Wierpm' in der Leeuwen muyle,

 

Met Wijven en gesin:

 

Die deerlijck stracks verslonden,

 

Het snoode loon bevonden,

 

Van 't schandelijck gewin.

 

 

 

9. Doen liet de Koningh weten,

 

Aen sijne Rijcks-geseten,

 

Dat yder nu voortaen,

 

Sou Daniels Godt eeren,

 

Als Koningh aller Heeren,

 

Wiens Rijck sou eeuwigh staen.