Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Tobias tot sterven genegen.
TObias siend' op Godes zegen,
Begost sijn dood nu t'overwegen,
| |
[pagina 66]
| |
Dies hy, gantsch vry,
Om sulcks te toonen, riep sijnen soone.
2. Mijn Kind, seyd hy, wanneer ick sterve,
Soo laet mijn lichaem 't aerdrijck erven,
In noot, hoe groot,
Wilt met verneeren, u Moeder eeren.
3. Bedroeftse noyt in uwe dagen,
Want sy heeft smert om u gedragen,
En doet, haer goed,
Wilt haer beminnen, met hert en sinnen.
4. Wanneerse is van hier gescheyden,
Wilt neffens my haer graf bereyden,
En hout, vertrouwt,
In vreughd of nooden, al Gods geboden.
5. Wacht u voor sonden en gebreecken,
En wandelt recht, mijt snoode treecken,
Dan sal 't, hoe 't valt,
Sich altijdt voegen, nae u genoegen.
6. Wilt altijdt milde aelmoes plegen,
Is 't weynigh, 't is aen 't hert gelegen,
Is 't veel, 't is eel,
En hebt met armen, altijdt ontfarmen.
7. Wacht u van hoerery, wilt trouwen,
En neemt uyt uwe' stam een Vrouwe.
Mijn Kind, bemint,
De stem' uws Moeders, en eert u broeders.
8. Weest prachtigh stout, noch op-geblasen,
Want hoovaerdye past den dwasen,
Wilt Soon, het loon,
Die voor u wachten, niet doen vernachten.
9. Let op u self en al u wercken,
En wilt op uwen omgangh mercken,
Veracht, 't geslacht,
Der over-stouten, en droncken-bouten.
| |
[pagina 67]
| |
10. Wilt brood den hongrigen verstrecken,
En naeckten met u kleeders decken,
't Bedroogh, noyt oogh,
Die aelmoes pleeghde, en 't hert beweeghde.
11. Looft God en bid dat al u wegen
Steets tot den goede zijn genegen,
Goe raed, bestaet,
Dus wilt mijn reden, in 't herte smeden.
|
|