Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

Klachte over de quade tijden.

Stemme: Jonge Dochters vol van jeughde.

'k HOor vast klagen op de tijden,
Dat die veel verandert zijn,
Datse krielen vol venijn,
Datse zijn vol druck en lijden,
Snooder als de oude tijdt,
Vol geveynstheyt haet en nijt.

2. Vol bedrogh en snoode vonden,

Tot des even-naesten schae,
Jae men loopt de boosheyt nae,
En men stooft sich in de sonden,
't Is vol karmen, krijgh en moort,
't Eene quaed broet 't ander voort.

3. Men gaet proncken en hooveeren,

Met veel' overdaet en pracht,
Daer men op geen Gods-vrucht acht.
Jae met brassen en met smeeren,
Brenght men door het erflijck goedt,
Dat men soo besuyren moet.

[p. 157]

 

4. 'k Sie de tijden heel bedorven,

 

'k Sie het onderst boven staen,

 

'k Sie de deughd en eer vergaen,

 

Liefd' en trouw zijn verstorven,

 

Valscheyt, logen, hoovaerdy,

 

Heerschen nu en schelmery.

 

5. Vromigheyt die leyt verschoven,

 

En men acht haer nergens meer,

 

Jae men past op God noch eer,

 

Ongerechtigheyt drijft boven,

 

Waer ghy oock den rugge keert,

 

Liefd en trouwe zijn verheert.

 

6. Ach mocht ick den tijdt beleven

 

In haer oud' en slechte stant,

 

Liefd' en trouwe in het land:

 

Maer nu gaet sich elck begeven,

 

Tot de tweedracht, haet en list,

 

Tot gekijf en woorden-twist.

 

7. ‘Al vergeefs wy menschen klagen

 

‘Over desen snooden tijdt,

 

‘Die soo ras daer heene glijt,

 

‘'t Zijn alleen der sonden plagen,

 

‘En ons snoot en quaedt gemoedt,

 

‘Dat ons dees ellende doet.

 

8. ‘'t Zijn al een en selfde tijden,

 

‘Dieder voormaels zijn geweest,

 

‘Maer ons ongestade geest,

 

‘En de ondeughd doen ons lijden.

 

‘Blijft slechts vroom in u gemoedt,

 

‘Deughde maeckt de tijden goedt.

HIeronymus seght in sijne uytlegginge over de Prediker Salomon: Seght doch niet dat de voorige tijden beter zijn geweest als dese, de Deughd maeckt de tijden goedt, de sonde quaet.

Seneca seght oock: Dit hebben onse Voor-ouders al geklaeght, dat wy nu oock klagen, en onse naekomelingen sullen 't oock klagen, dat de goede zeeden zijn verandert,

[p. 158]

en de boosheyt de overhand heeft, en dat alle menschlijcke dingen arger vvorden, en tot alle schelmerye vervallen.