Aen Mars den Vreede Verstoorder.
U Wiecken zijn gekort, u aenbeelt leyt vertreeden,
Waer op Vulcaen, voor u, de Wapens plagh te smeeden:
U Helmen zijn verplet, u Harnas leyt verroest,
U Standaerts af-geruckt, en al u Heyt vervvoest.
De blixems van 't Geschut, de donders van der Aerden,
De Trommels en Trompet, 't geknars der vvreede swaerden,
Die leggen heesch en lomp. U stroomen root van bloet,
Die zijn als nu herschept in een cristalle vloet.
U Henghsten die vvel eer schuymbeckende vol tooren,
Ten strijde aen-gehitst, haer briesschen lieten hooren,
En brandende van vier, dat uyt haer oogen straelt,
Die zijn nu al ontgespt en voor den ploegh gehaelt.
Palleysen die van u door vier en vlam geschonden,
Ghy had tot gruys vermaelt, daer bouwtmen nu de gronden:
En 't Land daer d'Ackerman sijn' goude ayren maeyt,
Dat had ghy dolle Mars, met breyn en bloed besaeyt.
De Zee en Handelsman, die ghy soo vreeslijck quelde,
Die slapen nu gerust ter Zee en op den Velde.
Bellona die voor u stack alles in den brand,
Diens fackel is gesmoort, gedreven uyt het Land.
Nu komt in plaets de Vreed', de Moeder aller goeden,
En toot u, vvreede Mars, met u moordadigh vvoeden:
En schenckt ons haren Hoorn gepropt vol overvloet,
Met veldt-gevvas en graen en allerhande goed.
De Tweedracht, Schrick en Vrees', 't Verderf, als helsche boden,
De Twist, de Wraeck en Moort, die zijn nu wegh gevloden:
De Eendracht haer vertoont als in een gulde Eeuw,
Waer in de Liefde blaeckt en 't Lam weyd by den Leeuw:
Daer vestight sy vveerom, wat tweedracht dee vervallen,
En recht de huysen op en sticht vveer hooge vvallen,
En schakelt daer in een de herten, die de nijd,
Eerst af-gescheyden had in dees vervvarde tijdt.
Want Vryheyt en de Vreed' als Goddelijcke panden,
Doen Godsdienst en het Recht vveer bloeyen in de Landen:
| |
Want Vreede buyten dvvangh, of plicht tot slaverny,
Is uyt haer eygen vvet en nae de reeden vry.
Wat staet ons nu te doen? Wy sullen Vreede-vieren,
En d'offer van ons Ziel, recht nae den Hemel stieren,
En bidden dat dees Vree ons blijf gedurigh by,
Op dat die door geen tvvist noch haet geschonden zy.
Om Vryheyt en om Vreed', soo heeft het Landt gestreeden,
Nu hebben vvy die beyd' de Vryheyt en de Vreede,
De Vryheyt voor het volck, voor lichaem en voor goed,
DeVryheyt voor het Land, de Vryheyt voor 't gemoed.
Dees Vryheyt en dees Vreed' zijn vruchten van Gods zeegen,
Die hebben vvy nu bey voor yder een verkreegen.
Dies singh nu Heer en Knecht, en yder Onderdaen,
Dit wonderwerck alleen is van den Heer gedaen.
Men kent geen Vree noch achtse niet,
Voor dat men eerst den Oorlogh siet,
B. Mantuanus seydt:
Nil sine pace Deo gratum, nec munus ad aram.
Indien ghy nae geen Vreede jaeght,
God all' u Offerhand mishaeght.
Christus seyt Matth. 5: 9. Saligh zijn de Vreedsame, want sy sullen Godes Kinderen genaemt zijn.
Nullo salus bello.
In d'Oorlogh siet men moort en vvee,
Wy vvenschen alle nae den Vree.
|
|
Auteursrechtvrij