Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers– Auteursrechtvrij
[pagina 116]
| |
Stemme: Si tanto gratiosa. Of, O schoonste Personagie.
ICk heb stof om te klagen
In mijne Ziel van mijn ondanckbaer weesen,
Daer God my nacht en dagen,
Dus heeft behoet, voor schande, schrick en vreesen,
Daer hy my voed, met al sijn goed,
Aen Ziel en Lijf met zeegen.
Ondanckbaer herte, ick voel in my de smerte,
Seer verleegen.
2. Ick wil mijn hert ontvouwen,
En dancken God voor alle sijn' weldaden,
Die nimmer hem berouwen,
Ick steun alleen op 't heyl van sijn genade:
O groote Heer! u komt de eer,
Ick ben u gonst niet waerdigh,
Die ghy in 't leven, my altijdt hebt gegeven
Seer wilvaerdigh.
3. O Born en Heyl der goeden,
Springh-ader aller gaven en geschencken,
Stort doch in ons gemoeden,
V goede Geest, dat wy aen u gedencken;
Want ghy alleen, zijt ons die geen,
Vyt wien dees stroomen vlieten,
Daer wy ons laven, en uwe milde gaven,
Vyt genieten.
4. Ghy onderhout mijn leven,
V hand my stiert en leyt my op u gangen,
Ick wil u d'eere geven,
Voor alle deughd door u soo mild' ontfangen:
Alwaer ick gae, alwaer ick stae,
Soo moet mijn Ziel' u prijsen,
Voor u genade, die ghy my vroegh en spade,
Komt bewijsen.
5. Drijf wegh d'ondanckbaerheden,
Die my, tot noch, benevlen en beletten:
Begaef mijn Ziel met reeden,
Dat snoo vergif daer in geen wortel sette:
| |
[pagina 117]
| |
Maer dat u Soon, in my bekroon,
't Geloof en 't goed geweten,
Dat ick den zeegen, door uwe gonst verkegen,
Noyt vergete.
|
|