Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

[p. 108]

Gierigheyts Quaet.

Stemme: Schoonste Nimphe, &c.

GIerigheyt dat snoode beest, berght sich meest,
By haer selschap en haer vrinden:
Die haer zaet haest strooyen sal, over al,
Waer ghy soeckt ghy sult haer vinden.

2. Schoon sy heeft de kassen vol, even dol,

Sal sy nae de gelt-sucht rasen:
En met een verkeert gemoedt, datter wroet,
In eens anders goed sich aesen.

3. Sorge wascht met gelt-sucht aen, en belaen,

Sal sy altijdt meer begeeren,
't Geen sy heeft dat acht sy niet, maer sy siet,
Hoe sy magh haer schat vermeeren.

4. Sy plaeght self haer dagh en nacht, als versmacht,

Of sy most van honger sterven:
Jae sy gunt het vriend noch maegh, 't is een plaegh,
Jae al waer 't haer naeste erven.

5. Sietse hares naesten spoet, en sijn goed,

Door den zeegen Gods vermeeren,
Dan sal sy uyt haet en nijd, en uyt spijt,
Al haer vlees en bloet verteeren.

6. Jae als haer de doot aenraeckt, sitse naeckt,

En wel vast op hare kluyten,
Jae sy schuyft door huys en deur, grendels veur,
Om den doot noch uyt te sluyten.

7. Arm verdoolde Menschen kind, hoe verblint,

Zijt ghy in dees aerdsche sorgen?
Daer ghy doch onseker zijt, of de tijdt,
V noch sparen sal tot morgen.

8. Als ghy alles hebt geschraept, en geraept,

Wie sal dan u goed behooren?
O ghy dwaes in dese nacht, onverwacht,
Sal God uwe Ziel verstooren.

CIcero seyt in sijne Paradoxen, of Wonder-spreucken. Ghy pijnight u dagh en nacht, dat ghy niet genoegh hebt, en ghy vreest, dat het geene, ghy noch hebt, niet altijdt sal

[p. 109]

geduyren, en noch wordt ghy noyt vervult noch versadight van den dorst uwer begeerlijckheyt. Soo wordt hy dan niet alleene geplaeght met de begeerte, om altijdt meer te hebben, maer oock met de vreese om het al te verliesen.

Seneca seydt in sijnen 16. Sendtbrief: Wat is daer aen gelegen hoe veele hy in sijne kiste of hoe veele hy in sijne schuyre heeft, soo hy altijdt nae eens anders janckt? want hy is niet vernoeght met het geene dat alreede verkregen is, maer hy soeckt dat noch te verkrijgen staet. Hy is niet arm die weynigh heeft, maer die te veele begeert: maer die is rijck die veele heeft en weynigh begeert. De overtollige rijckdommen zijn als de ongeschickte en al te groote roers aen de schepen, sy beletten meer als sy wel stieren, om dat sy een al ten schadelijcke groote hebben.

Ick sal hier noch byvoegen 't geene Horatius verhaelt Lib. 2. Satyrarum: Van eenen rijcken armen Gierigaert Opimius, die van een diepe dood-slaep, Lethargia: overvallen, men door geen middel, kost wacker maecken. Sijne Erfgenamen dit siende, quamen als rechte grijpvogels tot hem in-gevlogen, en trocken, kreeten en raesden, om sijn bedde, om te beproeven of hy vvaerachtigh den dood-slaep hadde. Maer een schrander Doctor, bedacht over desen krancken Opimio een ander list, en verdreef de sieckte van hem. Hy liet voor sijn bedde eenen tafel toe-stellen, en daer op veele sacken met gelts uytstorten en met veele gerammels opstaeplen en uyt-tellen. En kreet daer nae desen krancken Man seer luyde in de ooren, Opimi! Opimi! luyster toe, en wilt op uwe saecke letten, vvant uvve Erfgenamen zijnder tegenvvoordigh, en sullen al u geld vvegh-dragen. Hier op begost Opimius sijne svvaermoedige oogen open te doen, borst tegen die selve uyt, krijtende, vvegh van hier ghy gieren en grijpvogels, wilt ghy my die ick noch leve, mijn goed rooven? en my alsoo levendigh begraven? Flux packt u van hier, of ick maeck u voeten. De Doctor seyde, dat 's recht, Opimi, hout een oogh in 't seyl, want het is om u goed en leven gedaen: Maer dit dienter noch beschickt, op

[p. 110]

dat ghy uyt dese slaep-sieckte u leven mooght redden, dat ghy een vveynigh spijse gebruyckt, om uvve slappe mage te verstercken, en neemt daer op een dranxken in van rijs gesoden. De krancke vraeghde, hoe veele dat het vvel soude kosten? Seer vveyingh sey de Doctor; hy vveder hoe veele doch? Wel tvvee stuyvers. Ey soo veele? Antvvoorde hy! Maer ick bid u, vvat onderscheyt isser doch, seyde hy, of my door de sieckte of door dese kostlijcke drancken het leven wort benomen? Waer over Horatius seght: Wie isser wijs? Die geen sot is. Wat is doch een Gierigaert? Dieder te gelijck sot is en uytsinnigh.