Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

[p. 103]

Deughds Kroone.

Deughde bestaet in de daet, niet in de schijn.

Stemme: Engelsche Fortuyn. Of, Al wat men hier in dese VVerrelt siet.

MYn hert ontvonckt en schiet haer stralen uyt,
't Hert is verheught en 't kraelt een soet geluyt,
Het hert is vroo door 't innerlijcke soet,
In 't oprecht hert daer schult een blijd' gemoed.

2. 't Gemoed is bly als 't in de Deughde tiert,

De Mensch is schoon, die sich met Deughde ciert.
Daer Deughde wast daer bloeyt een eedel kruyt,
Want Deughde blinckt aen alle zyden uyt.

3. De Deughde geeft den Mensch een eedel loon,

Een Goude Staf en eene Eeren-kroon,
Een Goude Kroon wiens Scepter eeuwigh blijft,
Om dat geen tijdt der Deughden glans verdrijft.

4. De Deughde klimt van self ten Hemel op,

En herberght daer tot in den hooghsten top:
Want Deughde maeckt doorluchtigh, dat een hert
Gelijck de Son, by God geleken wert.

5. De Deughd' sal steets nae 't alder-beste staen,

En nimmermeer op slinxe paden gaen:
De Deughd alleen het snoode overheert;
Vermijt de sond' en alle quae begeert.

6. Streeft dan nae Deughd, nae tucht en eerbaerheyt,

Nae Christi stem, die u ten leven leyt,
‘Want wie daer in stelt al sijn lust en vreughd',
‘Krijght een kleynoot van d'al-volmaeckte Deughd.

DE Deughd verheft den Mensche, en stelt hem boven het gesternte. Dit is alleene de eenige Deughd, die ons onsterflijck en den Goden gelijck maeckt. 't Is Deughd sijne gramschap en begeerte te dvvingen en de vvellust in toom te houden. Want by nae alle gebreken spruyten uyt dese herts-tochten. Die de sotheyt vliet is der Deughden Suster en mede-gesellinne.

Als eener vvierde gevraeght wat meest in de werrelt uytblonck? Antvvoorde hy de Sonne. De ander seyde dat 's vvaer,

[p. 104]

nochtans konnen de blinde de Sonne niet sien, om datse van hare oogen berooft zijn. En sprack hy voorts, ey! Soo moet dan de Deughd noch veele meer uyt-blincken, die oock de blinde seer klaerlijck konnen sien. Want als ghy de Deughd hebt, soo hebt ghy 't alles, maer als ghy de ondeughd hebt, soo hebdy oock niet u selve.

Cebes stemt hier mede, in sijn Tafereel, over een, seggende: Geen dingh sal u beschadigen soo ghy mette vastigheyt der Deughd zijt omvestight. Dese is voor alle quaden en ondeughden een krachtigh tegen-vergif, ja even als de vergiftige kracht des Adders, waer mede men alle andere venijnen uyt-drijft.