Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Hey hey op mijn brack.
WEl geluckigh die sijn gangen,
Nae d'oprechtigheyt bestiert,
En God sijn Schepper viert:
En stelt daer op sijn verlangen,
En verlaet de ydelheyt,
En waer lust toe vleyt.
Die sal noyt door 't quaed versoopen,
Van de Werrelt zijn verleyt.
2. Wie de wellust wil beminnen,
En haer vluchtigheyt niet kent,
Dees van God sich afwent:
Want hy set al sijn sinnen,
Op de Werrelt, die vergaet,
En op 't laetst hem versmaet.
| |
[pagina 72]
| |
Als haer Liefde is verstorven,
Waer blijft dan sijn toeverlaet?
3. Wie 't vermaeck op haer wil stellen,
Die hy ongestadigh vint,
Maeckt sich selve verblint.
Wie sy wil te neder vellen,
Toyt sy in den hooghsten top,
En haer slaven daer op:
Maer door haer lichtvaerdigh weesen,
Geeft sy die terstont den schop.
4. Sy vereert u met haer vreughde,
En toont haer bevalligheyt:
Daer sy u mee verleyt.
Maer haer vleyen is geen deughde,
Maer een lock-aes tot de sond'
Daer de Ziel door verwont,
En stelt stricken om te vangen,
Vyt een snood' en loose grond.
5. Al haer glans doet u verleyen,
Door 't gelaet, dat u bekoort,
En daer door u vermoort.
Schout haer vreughde en haer vleyen,
Eer u Ziel de smert gevoelt,
En 't gemoed quijnt en woelt.
Ach sy is gelijck een Adder,
Daer de Werrelt dus mee doelt.
6. Soo de jeughd dit recht verstonde,
Wat voor schandigh loon sy schenckt,
En wat ramp sy haer brenght:
Eer sy 't in de Ziel bevonden,
Dan sou haer vermomde schijn,
Haer seer walgelijck zijn.
Wie haer lusten steets wil volgen,
Sal gevoelen haer venijn.
C. Ripa seyt in sijne Iconologia of uytbeeldingen des Verstants, Fol. 593. Ick weet niet, of ick te rechte met een woord, in onse tale, kan uytdrucken, 't geene de Latijnen willen seggen met het vvoordt Voluptas of Wellust deses werrelts. 't Welck een geneughte is van een korte tijdt, die haestigh | |
[pagina 73]
| |
voorby, en die te recht in onse tale, mocht Snellust geheeten vverden. En hierom hebben vvy die schoon en dertel af-gebeelt met een gevleugelde ronde kloot, die daer vlieght en weder keert. En alsoo krijght sy door eenderleye name, tvvee beteyckenissen, beyde van een vverck die mette gevleugelde kloot over een komt. Soeckt oock daer by Wellust des vleeschs, op het selfde blad. |
|