Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

Jeughds Vermaen.

Stemme: Roalinde.

IEughd u vreughde, Staet in al veel beter rust,
Als geneughde, Die u schenckt des werrelts lust.

[p. 70]

 

 

Want haer weelde, die soo snel en ras vergaet,

 

V noyt deelde, als een snoode toe-verlaet.

 

'k Wensch dat ghy u gangen, stierdet nae Gods Woort en Wet,

 

Die u stichten en verlichten: dus op ware deughde let.

 

 

 

2. Al zijt ghy jongh, soo stelt u de doot geen maet,

 

Maer op een sprongh, sy u met haer seyssen slaet.

 

Want de vreughde, waer op ghy betrouwen meught,

 

V verjeughde, soo ghy blijft op 't spoor der deughd:

 

Dus tracht in u leven, nae 't pad der Godsaligheyt,

 

Daer geen sonden u verwonden, hoe schoon dat men u oock vleyt.

 

 

 

3. Soo ghy sijt schoon, en van leden wel gedaen,

 

Strax sal u kroon, en al uwe glans vergaen:

 

Want u jaren, stuyven heen gelijck een stroom,

 

En u hayren, als het blad van eene boom:

 

Dus leeft in Gods vreese, en in ware needrigheyt,

 

Dat u sinnen, niet beminnen, 't geen u van de deughd' afleyt.

 

 

 

4. Let op Gods Wet, die u 't deughdigh pad wijst aen,

 

Hoe dat ghy set, uwe voeten om te gaen.

 

Want sijn wegen, leyden u nae 't heyligh pad,

 

En sijn steegen, nae des Hemels vreughden Stad.

[p. 71]

 

Treet dan veyligh, reyn en heyligh, tot u Heylant aen,

 

Die u kroonen en sal loonen, nae dat ghy hier hebt gedaen.

 

 

 

5. Die behagen, schept in al des Werrelts lust,

 

Komt verslagen, en soeckt in Gods Wet u rust:

 

Wilt beschreyen al u sond' en geyl getier,

 

En niet beyen, tot dat God u eyscht van hier.

 

Bid dan God den Heere, om de liefde van sijn Soon,

 

Dat hy geve, 't eeuwigh leven, en der vreughden eere-kroon.