Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

[p. 212]

Aenprysinge tot het waere goed.

Stemme: Geswinde Bode van de Min.

HOe is d'arme mensch verwart

In de ydelheyd?
Want hy woelt in rouw en smart,
En in herten leyt:
Waer toe dus seer geraest,
en gesorght en gehaest,
na 't goed:
Datter stroomt gelijck een vloet?
Wilt u oogen slaen
Nae veel hoogher paen,
En sien op de Wet,
Dieder elck is voor geset.

2 't Dorstigh herte dat versucht,

In dees woelery:
Daer de sinnen steets ter vlucht,
Visschen op haer ty:
En van 't een op het aer,
Sijn vol anghst en gevaer
Beklemt:
O dit hert moet zijn getemt.
Dus bedaert u gemoed,
En siet op het goed,
Datter stadigh blijft,
En in eeuwigheydt beklijft.

[p. 213]

 

3 't Goed dat ons ten Hemel voert,

 

Dat is ons geen last,

 

Want het onse lusten snoert,

 

Dieder zijn aen vast:

 

't Is de deughd met haer glans,

 

Die de ziel vlecht een krans,

 

Vol rust,

 

Want in Godt is al zijn lust:

 

't Is een jock, maer licht,

 

Dat een yder sticht,

 

Werckend' in ons sin,

 

Waere Liefd' en reyne Min.

 

 

 

4 Waere liefd' is 't hooghste goed,

 

Dat van Gode daelt,

 

Die in 't suyverlijck gemoed

 

Van den Hemel straelt:

 

Die veracht wat vergaet,

 

En wat aerdigh is versmaet,

 

Om Godt:

 

Die met d'ydle Werreld spot.

 

Laet dan 't goed of u schat

 

Geen belet zijn op 't pad

 

Dat ten Hemel leydt;

 

Of het wordt te laet beschreyt.