Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers– AuteursrechtvrijStemme: Baletti Bronck-horst.
ARme menschen,
Hoe langh sult ghy noch wroeten
By nacht en dagh?
Daer u wenschen steets uwe sotheyd
| |
[pagina 214]
| |
boeten vol rouw en klagh:
Dit is de klip, waer aen o mensch wel eer,
veel vromen zielen,
In groot vernielen,
Seer diep vervielen.
Eylacy maer de smert, de smert, de smert,
Ach de smert die treft het hert.
Geen geslachten,
't Sy Priesters of Geleerden,
Of minder slach:
't Goud verachten,
Maer Goddelijck vereerden
Met groot ontsagh:
Dit is de Heer, waer aen sich elck vergaept,
Met hert en sinnen,
Dien sy beminnen:
Maer laes van binnen:
Ontstaet een droeve strijd, een strijdt, een strijdt,
Ach een strijdt die 't hert verbijt.
Sijn de goeden
Den mensch tot nut gheschoncken,
En tot vermaeck:
Waer toe spoeden,
Wy als in weelde droncken,
Nae 's Werrelds baeck?
Dit is de sorgh die onse rust verlet,
Die ons doet quynen,
| |
[pagina 215]
| |
Vol smert en pijnen,
En doet verdwijnen,
Dat Goddelijcke beeld, dat beeld, dat beeld,
Datter is uyt Godt geteelt.
Bindt u herten
Dan niet aen aerdsche schatten,
Die ras vergaen.
Die u smerten,
En daer de roest en matten,
V ziel verraen.
Het aerdsch vergaet, met al wat heerlijck schijnt,
Doch 's Hemels gaven,
Daer wy na draven,
Den mensche laven,
In 't Edele gemoed, 't gemoed, 't gemoed,
Soeckt' in God zijn hooghste goed.
|
|