Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

[p. 56]

Somer-Vreughd.

Stemme: Yets moet ick u Laura vragen, &c.

ALs de Bruyd pronckt met haer bloemen,
Derftse met haer kuyf wel roemen,
En om armen Phoebus glans,
Die haer zwangert mette vruchten,
Datse Moeder met genuchten,
Brenght veel Nimphjens aen den dans.

2 Welkoom Moeder met u peerlen,

Ghy doet ons gesichte dweerlen
In het dicht om-schaduwt bosch:
Onse oogen gaen soo weyen,
Onse hert gaet soo vermeyen,
En ons sinnen gaen soo los.

3 Hier gaen wy in 't Koren spelen,

Hooren 't Nachtegaeltjen quelen:
Daer de Leeuwerck tiereliert:
Hier soo springen Hert en Hinden
In de dicht beplante Linden:
Hier soo hippelt al 't Gediert.

4 Hier verlusten ons de aaren,

Daer in wy ons lieflijck paren:
Hier vermaeckt ons 't schoon gebloos:
Daer het Bycken uyt gaet trecken
Honigh, met sijn snelle becken,
Soo uyt Lely, Bloem, en Roos.

5 Appels, Karssen, Pruymen, Peeren,

Komt ghy Moeder ons vereeren,
Vygen, Noten, en de Most:
Koren, Rapen en Castangien,
Persken, Mispels en Orangien,
En ghy schenckt ons soo de kost.

6 Aen de boorden van u stroomen,

In de schaduw van de boomen,
Daer laveert een soete Rey:
Hier gaen uwe Koeytjens grasen,
Met haer volle mellick-blasen,
Vrolijck in de Klaver-wey.

[p. 57]

 

7 Evenwel in al dees weelden,

 

Ghy ons met u hert' verveelden:

 

En wy gapen na de Locht,

 

Als ghy met u heete stralen

 

Komt soo vinnigh op ons dalen,

 

Sticken wy van dorst, na 't vocht.

 

8 ‘Leert dan, leert dan sonderlingen,

 

‘Datter geene aerdsche dingen

 

‘Houden altijdt eene stee:

 

‘'t Soete heeft oock sijne tijden,

 

‘Nu is 't weenen, dan verblijden:

 

‘Soo doet oock de Somer mee.