Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

[fol.  B6v]

Vrede baert Overvloed.

Abundantia sequitur pacem

GElijcker niet heerlijkers noch schoonder ter wereld mach blincken als de Vrede, so isser in 't tegendeel niet groulijcker noch wreeder als de Oorloogh. Want de Oorlog is niet anders als een woedende en verslindende Hiaena, en een roofgierige Harpye, die alleen met branden, moorden, en alle Godloose en yslijcke boosheden te versadigen is. Hierom seyde Tibullus niet qualijck:

Hy was in sijne ziel wel wreed,
Die d'eerste wreede Zabels smeed'.

Voorwaer de Oorlog is niet anders als een droevigh treurspel, dat op dese werreld waerachtelijck gespeelt word. een wel beklaeglijcke sake. Maer als wederom nae alle voorgaende ellenden, de Vrede haer hooft ten Hemel mach opsteken, dan isser blydschap, dan isser vreughde! dan word de Overvloed en Welvaert gequeeckt, yder mensche word verquickt, en schept also, naer alle swarigheden, een vrolijcken aessem. Wy hebben dit elders breeder verhandelt, ende daerom besluyten wy 't selve met de veerskens Mantuani:

[fol.  B7r]

 

In Vree dan ist een gulden Eeuw:

 

Dan hoortmen moorden noch geschreeuw.

 

Want sonder Vree is 't alles niet,

 

Self't wieroock dat ghy Gode biet.

Pauperies pacem dat, opes pax, copia luxum,

Sed luxus bellum, bellaque pauperiem.

Dat is:
Door d'Armoe komt de Vree, de Vree ons Rijckdom schenckt,
De Rijckdom baert weer krijgh, en krijgh ons d'armoe brengt.

Een ander.

Het Oorlogh is een Beest dat schricklijck is en wreed,
Dat inde vlammen moord, en alle dingh vertreed.

NOyt hooger heerschappy en aengenamer leven,
Dan als het wreedste Dier den Lauwer ons komt geven.
Als 't woeden is gestilt, het moorden en den brand:
Dan ryster weer een Son en zegen in het land.
Dan weyd de Leeuw en 't Schaep: dan krielen door malkander
De herten die de Nijd verscheurde van een ander.

Dan groeyter Liefd en Vree, dan waster vrolijck kruyd,

Dan roeytmen totte grond de felle distels uyt.

Dan hoortmen geen trompet, men hoorter geen rumoeren,
En waerom sou doch Mars sijn dolle wapens voeren?

Want alles is in rust. De Koopman is een Heer,

En d'Ackerman die zaeyt en schept den asem weer.

Daer is een ander lucht. De herten zijn ontsteken
Met blijdschap sonder maet, om alles uyt te spreken.

Daer kustmen syne vriend, en siet hem vrolijck aen,

Daer klaeght elck een 't geweld en 't leet hem aengedaen.

Daer looftmen Godt den Heer. Daer sietmen weer verrysen
Den Horen vande vrucht, den overvloed van spysen.

De schat van 's Hemels gunst. de kisten en de stal,

Die swellen van de winst en groeyen over al.

‘Weest wellekoom o Vreed! en schuylt in onse daken,
‘Wy willen u een tent in onse siele maken:
‘En bouwen een Altaer, en dryven uyt ons sin
‘Die inden wreeden Mars verhopen haer gewin.