Mijn tegenstem(1975)–Hugues C. Pernath– Auteursrechtelijk beschermdGedichten 1966-1973 Vorige Volgende [pagina 32] [p. 32] 26-30 Sedert leven en dood In memoriam Gaston Burssens If I am virtuous condemn me If my life is felicitous condemn me The world is iniquitous William Carlos Williams Het leven betekende het leven Verklaarde meer voor mij Dan ik ooit had geleerd. Ik ken mijn geheimen, mijn gevoelens Mijn feesten zonder zin. Dagen blijven dagen En in hun welbepaalde tijd Werd elk gebaar gewikt en gewogen, De gedachtengang hersteld tot wat mocht In deze eeuw. Mij omgeeft wat u verloor, de harde wacht En zoveel tranen zonder stem. [pagina 33] [p. 33] Ik denk nog En stilzwijgend Ga ik uit uw verheugend huis. Langs de afschijn Naar een vroom herdenken Wat, van meisje tot vrouw Sidderend leed. In Antwerpen tel ik mijn laatste vrienden En één vreemdeling en één vrouw, En lange dagen laat ik Lachend, pratend, vechtend Aan een taal die ik begrijp. Onbezield of losgebroken Speel ik vals En voor de anderen, nauwgezet Begrijp ik dan uw vriendschapsblijk. Aan schuldige en onschuldige Viel niets meer te vragen. Geen geweld. [pagina 34] [p. 34] Dit openbaarde een tijd Waarvan het later zal heten Dat u deed wat goed was in uw ogen En zo, van kwaal naar erger En in die zon, die zoon Aan het verderf blootgesteld. Niettemin. Voor u had ik iets meer willen zijn Geen dichter Geen drinker bij gebrek aan dorst. Mogelijk zal iemand het begrijpen En zeggen: ‘Het was een wrede, volle zon.’ Aan mezelve schenk ik mij ten prooi. [pagina 35] [p. 35] Voor u, mijn geloofservaring Misschien de late glimlach Voor u die ook dit heeft ondervonden. De stof mocht wezen. En zo was, wat stoffelijk was Wat wilde eten en verbieden Of rustig wachten, geen lichaam Geen wonde. Geen blauw, geen zilver Geen verschillend bestaan In de vroegste afwezigheid. En laat ook wezen Alles wat geen orde was. Ons dit allerheiligste vervullen. [pagina 36] [p. 36] In mij blijft dezelfde, luie droefheid Voor de mens die is geweest En tot nut zal strekken Als mens die was. Levend, tot stervens toe Zoals ook ik nooit zal ingaan Om iets te verwerpen En een werkelijk nieuw begin te maken Of op te tekenen Wat niemand ooit is overkomen. Omdat deze verbintenis, deze vonk Van eindeloze zekerheid Nooit heeft opgehouden en steeds opnieuw Alles meende te zien in haar verbeelding. Niets valt er nog te verklaren Niets te delen, zelfs niet die smart Waarvoor geen waarschuwing geldt. En naarmate uw zwijgen mij ontbreekt Blijft de herinnering spreken En doet uw dood voor eeuwig teniet. Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd