Mijn tegenstem

Gedichten 1966-1973

[p. 12]

6

In deze samenhang, in dit verdriet
Kruipt men naar kennis
Wijsheid en weelde.
Een afdruk in de afstand
Van de afwezigheid
En alles wat geen naam meer heeft.

De nacht en niet meer zwijgen.
Misschien betekent dit opnieuw mijn einde
En onder een gunstiger voorteken
De losprijs na zoveel onmacht.
Een winterdracht voldragen
De zwarte diamant, mijn dood beramend.