Mijn tegenstem

Gedichten 1966-1973

[p. 11]

5

Het gaat ons goed en wel aanhoord
En evenredig groeit ons ademhalen samen.

Maar dezelfde tekens ten spijt
Noch de distel bij het offer
Noch de doorn.
Van de stem blijft van de stem
En sinds eeuwen ontheiligd, de genade
Haar rede wrekend.

Bijna, nu wettelijk mezelve, bijna
Maar niet verstard, niet naderbij
Belijd ik de plotse huiver.
Tot mezelve. Tot een nieuw inzicht.