Mijn tegenstem

(1975)–Hugues C. Pernath– rechtenstatus



[pagina 13]
7 Ik woonde, onder mensen Als een gedaante en een volgende ochtend Zeer vroeg. Tot mijn spijt, Tot wat zelden voorkomt. En te beginnen het besef Dat ik kon denken na zoveel jaren Sinds men recht spreekt. Ik weet wat stilte is. Hoe een aannemer zijn hond ophangt Hoe zij zich vermengt in zijn onverwachte Zijn zegevierende vervulling. En dan een gil, een reutel Uit liefde overal.