[Brieven]
[1a 22 Januari 1881]
1a 22 Januari 1881, brief van Jacques Perk aan Joanna C. Blancke. Enkel velletje, aan één zijde beschreven met welverzorgd handschrift. Een broer van Joanna was verloofd met Jacques' zuster Dora.
Zooals je ziet is de boodschap door onzen broêr en zus goed overgebracht. Toen Dora mij vertelde wat je, zoo maar eens uit den grap, misschien uit voorkomendheid, misschien wel om me een beetje te foppen (waartoe je als oudere 't recht hebt), van me woû’, dacht ik er in de verste verte niet aan naar dit verzoek te handelen en lachte er eenvoudig om... zooals ik plan heb voortaan om al je grapjes te lachen.
Ik heb nooit van mijn leven een versje kunnen maken, dat me werd gevraagd, verzocht, bevolen of besteld, door wie dan ook, al waren de verzoeksters of bestelsters nog honderdmaal mooier, liever, aardiger, dan ze zeggen dat jij bent.
Maar toen van middag de zon prachtig dood ging, als een actrice in een treurspel, en ik bij geval aan Jan-Dory, en zoodoende ook aan jou, dacht, toen schoten mij een paar droppels in de oogen en een paar versregeltjes in de gedachte, waarna ik zoo vrij was de laatsten op te schrijven en de eersten in mijn zakdoek te stoppen.
Wie weet of je niet een vroolijk mopje had verwacht... dan zal je dat droevige lied deerlijk tegenvallen; - ik kan waarachtig niet helpen, dat ik niet kon lachen, toen ik je in gedachte een visite op de Rijnka' bracht. Misschien vind je het sentimenteel voor een langen kerel... als ik dat merk, zal je naderhand zien, hoe ik me houden kan of ik in 't geheel geen hart heb, naderhand als we kennis zullen maken (daar ik op verlekkerd ben, omdat iedereen je zoo aardig vindt en ik zoo graag met aardige menschen in aanraking kom: hetgeen je misschien ook al sentimenteel zult vinden.)
- Ik ben zoo vrij, eigenlijk wat àl te vrij... pour si peu de connaissance, om je te sturen wat nu toch eenmaal gemaakt is. Wees er niet boos om! 't Is waarlijk of ik je al lang ken; zeker omdat ze hier zooveel over je spreken. -
Adio, zuster van mijn broer! bruidsjuffer, waar ik bruidsjonker zal wezen!.. ik hoop dat je zult leeren vergeten wat verdriet en leeren kennen wat vreugde is. Met een beleefde buiging neem ik afscheid en maak zoodoende een einde aan dit geestelijk bezoek... dat me heel aangenaam is geweest. Altijd wel te rusten!! -
Auteursrecht onbekend