Gedichten

[p. 109]

LXXIV
Dorpsvesper

Heen is de dag - de nacht nog niet geboren,

En langs de bergen wademt avond-dauw -

De vogel laat een laatst geneurie hooren,

In roerlooze aandacht luistert de landouw:

De zwerver daalt, in ziels-gepeins verloren,

In 't dal, en naar 't gehucht van wit en grauw;

Daar klinken vrome tonen uit den toren, -

De star der liefde flonkert zilver-blauw:

Het kerkje bracht, wie danken wilden, samen,

En wierook en gezang golft uit de poort,

En op het dank-gebed zegt alles: ‘amen’ -

De zwerver schrijdt, in zoet gepeins, weêr voort:

Waar zooveel eensgezinden samen-kwamen,

Daar sterft de haat, en wordt geen klacht gehoord.