Gedichten

[p. 92]

LVII
De kluizenaar

Hoog, op den bergtop, rijst de kleine kluis,

Uit groenend hout en mossig riet geboren;

Door sparre en lorke vaart een zacht gedruisch,

En wie daar zingen, doen een loflied hooren;

Vrij dartelt om de hut de vale muis, -

Het dal ligt in den gloed der zon te gloren,

Maar in de grauwe pij, voor 't houten kruis,

Ligt de eenzame, in geprevel als verloren:

De grijze zoekt den vrede in eigen-kwellen,

En wil zich martlen tot een heilig man,

En schijnt geen traan van 't zinkend oog te tellen, -

Doch zon en bloem en vogel gruwt er van:

Hij zoekt het leed, dat zij verblijd ontsnellen, -

En vrede heeft, wie vreugde vinden kan....