|
| |
| |
| |
La Vignone.
Seer langhe heb ick ghehouden hier de wacht,
Voor dese deur,, met groot ghetreur
En mijn beminde en comt niet veur,
Seer droeve,, ick toeve, met smart,
Aen 'thart, in pijn verwart,
En hoop daer door,, met blyven voor,
Te g'raecken uyt dit droevich spoor,
Op hoope dat mijn Lief mocht de deur doen op,
En ghevielt maer,, dat ick sach haer
Mijn pijnen sou niet zijn soo swaer,
| |
| |
O Mensche,, dat d'wensche, maer zijn,,
Een pijn,, en quellingh mijn,
Bevindt ick wel,, want ick my quel
En van dees pijne sterven sel.
Maer vreese die maeckt dat ick't laet blyven staen,
Want soo ick't doe,, en 'thuys blijft toe,
Soo vrees ick dat sy my is moet,
Ist open,, en d'hoope, dan mist,,
Soo ist, noch meer vergist,
Want ick voorwaer,, wel weet dat daer
Door comen sal twist en misbaer.
De nacht is haest vergaen,
Den daghe,, en 'theld're licht comt weder aen,
Ick vreese siet,, te zijn bespiet,
| |
| |
Of te gheraecken int verdriet,
Want Vryers,, en Nyers,, ick vin
Seer schaed'lijck zijn,, d'welck my baert pijn,
Waer door dat ick soo gae en quijn.
Princesse, en neemt my dit niet qualijck of,
En ick bid dy,, dat ghy doch my,
Niet meer wilt wesen soo party,
Mijn sinnen,, die minnen,, seer schu,
En 'ksie omhooch,, des nachts vertooch,
En u deur hou ick staegh int oogh.
Al met der tijdt.
|
|
Auteursrechtvrij