't Lof van Cupido

Met verscheyde vrolijcke en minnelijcke deuntjens

[p. 85]

[Die snachts staet voor de deur van die hy bemint]

Die snachts staet voor de deur van die hy bemint,
Moet als Aurora comt, de plaetse doch verlaten,
En soo hy inden dach gheen troost by haer en vint,
Veel minder sal hy 'snachts dan doen op volle straten.

Al met der tijdt.