't Lof van Cupido

(1626)–E. Pels de Jonge– rechtenstatus



[pagina 33]
La Royale. Soetertje doe ick u stemme laest hoorde, Voelde ick dat mijn Hart van binne wert verheucht, Door dien u ghesangh vol sinrijcke woorde, Waerlijck uytbeelde heel de lof van uwe deucht, Mijn sinnen, van binnen waren verlust Als ick aensach Iuffrou u vernuft. Waer dacht ick sou men een so volmaeckt vinden Die soetertje u in't minste sou te boven gaen, Ghy overtreftse al, o mijn beminde, Ghy mocht met reen by and're wel verheven staen Natuere en heeft noyt hier gheteelt, In Hollant soo schoone volmaeckte Beelt.
[pagina 34]
Wanneer ick aenschou soetertje u wesen, En dat ick u persoon in als sie munten uyt, Soo en gheeft my niet vremt dat oyt voor desen Troyen vergingh, door 'tvier van Paris lieve Bruyt, Vermidts ick sie datmen wel om u, Stryden sou teghen Troyen op nu. Seght my waer mede dat ick can behaghen V soetertje, ick sweert te doen 'tgheen ghy ghebiet, Door 'tvier te loopen sou ick niet na vraghen, Als ick u dienst daer mee dee, in het minste niet, Wanneer ghy toonde u jonst aen my, En maecke my van dees pyne vry. Al met der tijt.