't Lof van Cupido
(1626)–E. Pels de Jonge–
AuteursrechtvrijMet verscheyde vrolijcke en minnelijcke deuntjens
[pagina 17]
| |
Stemme: Orange.
1.
Het dartel blinde Wicht,
Dat met een gulde schicht
Twee Herten t'samen voeghen can,
Die rande laest een Iuffrou an.
Waer 'tBoefje, en 'tSloefje sijn Pijl op schoot,
Maer de Min was heel doot,
In't weese,, van deese
Iuffrou. Die gheen weer min aen 'tGoodje boot.
2.
Ick sach dit domme Kint
Sweve op den Noorde Wint,
| |
[pagina 18]
| |
Het hadt een koocker, pijl, en booch,
En met sijn hant hy 'tPeesie tooch,
Doe wipte, en slipte, het schichje heen,
En Cupido verdween,
Daer naere,, by hare,
Sach ick het Godje comen aenghetreen.
3.
Lodderlijck hy aensach
De Maecht en gaf een lach,
En sey ick soecke hier vriendin,
Een woonplaets voor de soete min.
En 'tmaetjes, een praetje, soo leyde voort,
Maer hy wiert niet verhoort,
De deure,, sy veure
Sijn hooft, sy sloot, doe wiert Cupid' ghestoort,
| |
[pagina 19]
| |
4.
En heb ick nu gheen cracht,
Wel werd ick soo veracht,
Sey Venus Soon met moede gram,
En op sijn booch hy 'tschichje nam,
En d'hande, die spande, de stracke pees,
Daer Cupid' mee bewees,
Sijn moede,, onvroede,
Door toorne groot int hooghe voorhooft rees.
5.
Niet langh en wast daer naer,
Of ick sach hem by haer
Gheseeten aen haer groene zy,
Sy smeeckend' met liefkoesery,
Dat hyder, haer wyder, wou gheven raet,
| |
[pagina 20]
| |
In haer bedroefde staet,
En smarte, die 'tharte
Door minnen brant wreedelijck pynen gaet,
6.
Ach Opper-Prins en Godt,
Is nu dit droevich Lot
Gevalle op mijn jonghe Dier
Dat ick ghepijnt door 'tminne Vier,
Moet weese,, soo vreese, ick dat de Min
Seer diep sel wort'len in,
En brande,, tot schande
'tHart van u ô Godt Cupidoos Vyandin.
Al met der tijdt. |
|