Mengelzangen

Wil.

Waakt énd'lyk op, bedwél'mde
zin - nen, Proeft éénmaal ook 't vermaak

[p. 140]

 

der jonkheid; ach - - t niet

 

méêr De wét van al te stréng eene

 

eer, Die u misgunt, die u misgunt

 

de zoetheid van het minnen.

 

Verzwind gedaanten, die, den

 

geest Verbyst'rende, ons maakt in den droo - -

[p. 141]

 

- - - m bevreesd; Inbeeldingen, verzwindt,

 

vliegt - - - heenen; Want my is

 

mét myn' Zon verscheenen Het hélderst

 

licht, de schoonste dag, Waar

 

in ik vol-le weelde, en wel - - -

 

- - - - - - - lust hoopen mag.

[p. 142]

2.

 

Gy hébt my lang genoeg bedroogen,

 

Verleidend ligtgeloof; wég valsche en yd'le schyn,

 

'k Wil langer niet geblinddoekt zyn,

 

Ik ruk in 't énde uw' sluiers van myne oogen.

 

Het is maar ongegronde schroom,

 

Al 't koninglyk betaamen, schaduw, droom.

 

Inbeeldingen, verzwindt, vliegt heenen;

 

Want my is met myn' Zon verscheenen

 

Het hélderst licht, de schoonste dag,

 

Waar in ik volle weelde, en wéllust hoopen mag.