Mengelzangen
(1717)–Andries Pels– AuteursrechtvrijDeugd.1.
De droefheid kan geen plaats meer
in myn hart beko - men: 'k Sluit
| |
[pagina 143]
| |
al-le toegang aan - den druk, Zo
is myn' ziel reeds in - geno - men Met zeek're
hoop, met zeek're hoop van dat gewénscht
geluk. Onlyd'lyk hartzeer,
bange zuchten, Wilt dan, wilt verre van my
vlug - ten; Keer wéder in - myn
| |
[pagina 144]
| |
hart, voorleed'ne blydschap, kom, Keer haastig
wéder; want Verstand keert wé-derom.
2.
Neen, neen, geen tovery heeft zulk een groot vermoogen,
Dat zy door 't vleijen eener vrouw
Benév'len zou myns liefstens oogen.
Verstand bewaart my nóch zyne oude trouw.
Onlyd'lyk hartzeer, bange zuchten,
Wilt dan, wilt vérre van my vlugten;
Keer wéder in myn hart, voorleed'ne blydschap, kom,
Keer haastig wéder; want Verstand keert wéderom.
3.
De brandende yver van uw' gódsdienst, en gebéden,
O bovenménschelyke ziel,
| |
[pagina 145]
| |
Is de eenige oorzaak, dat ligt héden
Nóch omzwaai neemt myns noodlóts wankel wiel.
Onlyd'lyk hartzeer, bange zuchten,
Wilt dan, wilt vérre van my vlugten;
Keer wéder in myn hart, voorleed'ne blydschap, kom,
Keer haastig wéder, want Verstand keert wéderom.
|
|