Mengelzangen

[Wat moogt gy meer myn hart ontfonken]

1.

Wat moogt gy meer myn hart ontfonken,
Door uw' lódderlyke lonken, Wyl dat

[p. 21]

 

gy tóch steeds, aan my, Betoont uw'

 

ti-ran-ny? Gy weet dat ik uw' liefde

 

dérf, En dénkt niet dat ik stérf, Zo 'k

 

niet in tyds uw' gunst verwérf. 't Is genoeg

 

geléên; Laat myn angstig, angstig

 

klaagen, én geween, Tóch eens zyn af-gesnéên.

[p. 22]

 

Zytge niet myn Enge-lin? Die

 

ik zo trouw bemin?

2.

Ik stort voor u gestaâg myn klagten,

Vol van lievende gedachten,
Schoon gy weet myn innig leed,
Uw hart blyft éven wreed;
Gy weet dat ik uw' liefde dérf,
En dénkt niet dat ik stérf,
Zo 'k niet in tyds uw' gunst verwérf.
't Is genoeg geléên, enz.