Mengelzangen

[Goddelyk ontzag, dat de stoutste doet beeven]

1.

Gódd'lyk ontzag, dat de stoutste doet

[p. 19]

 

beeven, Vriendelyk gezigt, zoet vermaak

 

van myn leeven, Wees tóch niet

 

toore-nig, ei ly myn' gloed. O min, O

 

min! ik bemin uwe plaagen; Schoon dat ik

 

ly, 'k zal 't zwygend verdraagen; Doe my vry

 

kwaad, al doet gy and'ren goed.

[p. 20]

2

Myne oogen, die uw' volmaaktheden zagen,

Zyn vol getraan, door uw' wreedheid, én plaagen,
Dóch staaren steeds op uw volmaakt gezigt.
O min, O min! wil de schoonste beweegen;
Hélp my uit lyden, ik kan der niet tégen,
Want ik verlies het leeven door uw' schicht.

3.

Filis, uw afweezen schynt me te dooden,

Sédert dat my uwe gunst is verbooden;
Wat lyde ik niet om u in myn gemoed.
Maar dan, hélaas! als ik u moet dérven,
Zuchten, én klaagen, van droefheid te stérven!
Ach! is op 't eind de min myn tégenspoed.