Mengelzangen

[Als ge ons weet te martelen]

1.

Als ge ons weet te mar-te-len,
Dan schyntge te dar-te-len; Uw' grootste
vreugd Spruit uit onze ongeneugt. Gy

[p. 11]

 

meent dat de zége niet wéch is te

 

draagen, Dan als ge een slaaf doet in

 

zyn kluisters klaagen; Is 't een blyk

 

van uw ge-bied? Ach! Fi-lis, ach,

 

zo vat ge uw voordeel niet. Ach!

 

Fi-lis, ach, zo vat ge uw voordeel niet.

[p. 12]

2.

't Is eerder belachchelyk,

Ten minsten zeer hachchelyk,
Zo gy behoudt
Een hart dat op u bouwt.
Gy moet u érinneren, dat groote Heeren
Die al te stréng zyn, niet zeer lang regeeren;
Gaat het zo in eenen staat,
Weet dat het in de Min niet anders gaat. ://:

3.

Wil dan na my luist'ren;

Myn hart liet zich kluist'ren,
Door de édle vlam,
Die uit uw' oogjes kwam;
Het bouwde op uw goedheid, maar wordtge tierannig,
Ligtelyk dat het muit, én wordt wéêrspannig;
Handel dan wat zacht met my,
En ik blyf eeuwig in uw' slaaverny. ://: