Mengelzangen
(1717)–Andries Pels–
Auteursrechtvrij
[pagina 8]
| |
van myn klaagen! Schoon ik met hart, en
zin, Uw' ziel zoek te behaagen, 'k Verslyt
vergeefs myn' dagen, En zie niet
dat ik win; Schoon ik u myn hart wil
schénken, En-ge-lin, ik durf niet dénken,
Dat ik ooit, dat ik ooit een plaats verwérf
 | |
[pagina 9]
| |
In 't uw, eer dat ik stérf. Dat ik
ooit een plaats verwérf In 't uw, eer
dat ik stérf.
 | |
2.Maar als ik zo verkwyn,
Dan zullen uw' gedachten
Steeds speelen op myn pyn,
Die gy nooit woudt verzachten;
Ligt stort gy ook eens klagten,
Dat ik wéêr mogt leevend zyn:
Want niet één van die u minnen,
Draagt u zo getrouwe zinnen;
Maar dan zal, maar dan zal de minne smart,
U gaan te laat aan 't hart.
Maar dan zal, enz.
| |
[pagina 10]
| |
3.Kom dan, myn Schoone, kom,
Waar toe dit tégenstreeven?
Gun my uw' Lenteblom,
'k Zal u de myne geeven;
Gebruiken wy dit leeven,
En bemin my wéderom:
Laat de tyd tóch niet verloopen,
Want met wénschen, nóch met hoopen,
Keert de tyd, keert de tyd tóch nimmermeer,
Keert nooit de jonkheid wéêr.
Keert de tyd, enz.
|
|
