wierp bossen koren naar beneden. Het was
zwaar werk en je werd er warm van. Haar handen grepen de bundel beet waarmee
het koren was samengebonden. De halmen leken eerst wel in haar vel te snijden,
maar na een paar uur voelde ze dat niet meer. Ze voelde nog wel het stof, dat
in haar ogen en neus prikte en op haar hoofd kriebelde.
Al die tijd stond daar beneden de machine te trillen en te stampen
en maakte zo'n lawaai, dat je niet met een ander hoefde te praten, omdat die je
toch niet kon verstaan. Een van de mannen stond er bovenop en ving de bossen op
die zij naar beneden gooiden. Hij liet ze verdwijnen in een vierkant gat. Aan
de achterkant vloeiden de korrels uit een soort slurf in de zakken die eronder
werden gehouden, en het stro viel ernaast. Daar stonden ook weer mensen klaar
om er stevige bossen van te maken, die weer opgestapeld moesten worden. Stro
was ook kostbaar.
Noortje voelde zich trots op haar vader. Met een gaffel stak hij in
de schoven en gaf ze, hoog boven zijn hoofd, door aan Henk. Die zorgde ervoor
dat de nieuwe strobult mooi recht werd. Vader was veel sterker dan ze had
gedacht. En hij zit bijna altijd op een stoel te lezen, dacht ze. Kijk hem nu
eens werken!
's Morgens en 's middags kwamen Alie en Dinie met grote kannen
koffie. Er was geen suiker om in de koffie te doen, maar ze kregen er wel veel
warme melk in. Noortje en Evert zaten tussen de mannen en slurpten van de hete
koffie. Het was vreemd, de koffie smaakte nu veel lekkerder dan anders. Er werd
niet veel gesproken; iedereen was moe en had een droge keel van het stof.
Om twaalf uur werd er, zoals altijd, warm gegeten en nu moesten ze
dat in twee ploegen doen. Zoveel mensen konden niet tegelijk om de tafel
zitten. De dorsers kregen eerst, daarna de vrouwen en de kinderen. Het sprak
vanzelf dat Evert en Noortje met de dorsers meeaten. Tante Janna kookte in die
dagen twee wasketels vol snert of stamppot, en alles ging schoon op. Wie daarna
nog wat te eten kwam vragen, kreeg brood of pap.
Honger maakt mensen geduldig en moedig. Je zou denken