|
| |
| |
| |
Op den saterdach. Joan .viij.
Ick ben dat licht des werelts, wie mi volcht en sal niet wandelen in duysternisse, maer hi sal dat licht des leuens hebben. Doen seyden de Phariseen tot hem: Ghi geeft getuygenisse van v seluen ende uwe getuyge en is niet waer. Jesus antwoorde ende seyde tot haer. Hoe wel dat ic getuyge van mi seluen geue, so is nochtans mijn getuygenis warachtich, want ic weet waen ic gecomen ben, ende waer ic ga, ende ghi en weet niet waen ick come, ende waer ic ga. Ghi ordeelt na den vleesche, ic en ordeel niemant, ende oft ic yemant ordeele, so is mijn ordeel warachtich. Want ic en ben niet alleen, mer ic ende die Vader die mi gesonden heeft. Ende ooc so is in uwe wet ghescreuen, dat tweer menschen ge-[(X vij) vo] tuychnisse warachtich is. Ic ben die getuychnis gheue van mi selue, ende die Vader die mi ghesonden heeft, geeft getuychnis van mi. Doen seyden si hem. Waer is uwe Vader? Jesus antwoorde. Ghi en kent noch mi noch minen Vader, waert dat ghi mi kende, so kende ghi ooc minen Vader. Dese woorden
| |
| |
sprack Jesus bi die gods kiste, leerende in den Tempel. Ende nyemant en taste hem aen, want sijn vre en was noch niet ghecomen.
Christus en is niet alleen een leeraer, mer ooc een licht die van binnen verlicht ende een nieuwe licht schept in dat herte der geloouigher, midts welcke hi niet alleen een kennisse gheeft, wat hi wil dat wi van hem sullen nemen te doen ende te laten, te lijden, te steruen et c. Want de kennisse en maect niet salich, so Paulus Rom .ij. ende Jaco .i. scriuen, mer hi werct ooc een liefde ende een willicheyt inden gront doer sijn godlike woort, ende geeft sinen geest, diet wt liefden in ende metten mensche volbrengt, welck gheenen creature in hemel noch in aerde moghelic is. Nochtans so seyt hi van sinen discipulen Math .v. Dat si tlicht der werelt sijn, om dat si dat selue puere woort dat [(X viij) ro] hi is ende leerde, ooc leerden onuermingt, hoe wel si gheen nieu licht noch ooc geen liefde ende willicheyt inder sielen en consten ghesceppen, noch den geest gegeuen dat wt liefden te volbrengen, mer dat dede God doer haren dienst, om dat si die goede bootschap vercondichden, doer welcke God inder sielen der geloouiger, den heyligen gheest stortede, die een puere liefde in haer wrachte ende wt dier liefden in ende met haer volbrachte, dat gene dat hi doer haren mont vercondichde, te gheloouen oft te volbrenghen.
Hier om, so en ist niet genoech datmen Gods woort heeft, maer God moet midts sinen geest, sijn woort in den vercondiger maken, want alst sonder gheest vercondicht wort so en wort Gods glorie niet gesocht, maer ydel glorie sijns selfs, ende en mach daer sijn recht werck niet becomen. Ten anderen so en ist niet genoch dat het
| |
| |
een godlic woort in de[n] vercondiger is, midts welcke het vruchtbaer in den vercondiger oft leeraer wort, mer God moet ooc sijn woort in den hoorder maken, also dat hi daer doer een liefde inder sielen wercke, ende den gheest gheue, diet in ende met den mensche volcome ende dien woorde genoech si. Ten derden, so moet God een licht doer sijn woort inden mensche wercken, midts welcke hi niet alleen en bekenne oft en verstae wat dat woort eyschende is, maer ooc een kennisse wercken, dat het Gods woort is ende gheens menschen, dat also te verstaen is ende niet anders, [(X viij) vo] Dan inden .xxxv. Psal. staet. Heere in uwen lichte sullen wi dat licht sien, dat is, inden lichte ws woorts sien wi dattet uwe woort is, ende oock die meyninge ws woorts. Waer wt wel blijct dat het woort Gods wel verstaen mach worden, vanden mensche, sonder alle menschelicke onderwijs, niet dat het verstant des menschen is dat verstaet, mer dat licht ende den geest Gods, die in sinen woorden also verlicht ende azemt, datmen dat licht sijnder meyningen ende die claerheyt dat sijn woort is, siet in sijnen woorde. Dit wiste dat Samaritaensche vrouken wel Joan .iiij. seggende: Als Christus comen sal, die sal ons alle dingen openbaren, Alle dat claer is dat moet van claerheyt claer sijn. Al so geringe als dwoort Gods den verstande der menschen aenblict oft aenschijnt so verlichtet het verstant, dat het verstaet, bekent ende seker wordt so Psal .cxviij. staet: De verclaringe uwer woorden, o Heere, geeft verstant den cleynen, die by haer seluen niet sijn. Dese claerheyt is bediet inder geboorten Christi Luc .ij. daer de claerheyt den herders omscheen, ende daer na begonste dengel met hen te spreken. Dit blijct opelic inden ouden ende nieuwen testament. Dat Noe Gods stemme geloofde Gen .vi.
| |
| |
dat hi de arcke soude timmeren et c. Daer moeste dat woort Gods sijn eyghen licht mede hebben gebracht, dat hi dat onderkende dat Gods woort was, ende wat het wilde. Dat Abraham der stemme geloofde Gene .xxij. Dat hi sinen sone soude offeren, dat en was geen mensche-[Y ro] lick licht noch verstant. Want God hadde Abraham in sinen sade, dat hi hem hiet offeren, salicheyt beloeft Genesis int .xxi. capit. etc. Sonder dit licht, dat is, sonder Christo ist al duysternisse ende blintheyt. Ende wie yemant anders volcht, die wandelt in duysternissen ende moet dolen. Sonder dit licht en canmen oock gheen dinghen te recht verstaen noch geoordeelen, ende al dat onse, sonder dit licht is verdoemt, al spraect oock een Engel des hemels Gala .i. Maer die dit licht volcht, die en wandelt niet in duysternisse, noch en mach niet dolen, dat is, die daer in ghelooft, die en mach niet bedroghen worden.
Die dit licht wel sal sien, die moet ten eersten vanden Heere nemen hem te bidden dat hi sijn eyghen wijsheyt ende verstant dooden ende wtroeyen oft hem gheuangen nemen wil. Ten anderen, dat God hem seluen dan ghenadelick in hem storte, so rijckelic dat hi God alleen betrouwe ende in hem ghelooue. Ten derden, dat God hem gheweerdighe sijn godlick woort in te lichten, ende dat in ende met des menschen verstande versta, ist so voor sijn godlike eere, Ende dan niet en twijfele, God en heeft hem verhoort.
Om dat Christus hadde gheseyt, dat hi een licht der weerelt was, so waren de Phariseen gestoort, om dat hi niet en seyde, dat si dat licht der weerelt waren, met woorden ende leuen, so si haer lieten duncken, so berispten si Christum, ende seyden dat sijn getuygenisse niet
| |
| |
warachtich en ware, [Y vo] om dat hi getuygenisse van hem seluen gaf, want de heylige geleerde lieden en mogen niet lijden dat yemant gheleert heete dan si, ende willen dat alle menschen aen haer raet ende leeringhe soecken, op dat si altoos in haerder glorien ende ghewin blijuen, ende dat is de principale sake, waerom si den leecken verbieden de heylige schrift te lesen, ende ist dat yemant yet weet, terstont roepen si: V ghetuygenisse en is niet warachtich, ghi en verstates v niet etc. Christus antwoorde: Mijn getuyghenisse is warachtich, te weten, want ick God ben, ende weet van waer ick ben, te weten, van mijnen Vader voortgaende, Ende waer ic ga, te weten, totten Vader. Daerom so heb ic mijnen Vader mijn wercken ende de schriftuere tot mijn getuygen, mer ghi en wetes niet van waer ic ben oft come, ende werwaerts ic ga, want ghi ordeelt na den vleesche ende na de dingen die menschelike reden verstaet oft begrijpt. Die hypocriten en kennen God den Vader niet, dien si nochtans aldermeest schijnen te dienen ende te eeren, want si en geloouen niet dat Christus de gherechticheyt Gods is. Ende al ist dat si seggen dat si dat geloouen, si liegen, want si loochenent metten wercken, dat is, dat si door eenen anderen wech salicheyt soecken dan door Christum. Daerom seyt Christus: Ghi en kent noch mi noch minen Vader. Waert dat ghi mi kendet, ghi sout mijnen Vader ooc wel kennen, maer want ghi mi noch mijnen Vader niet en kent, daerom moet v oordeel valsch sijn. Maer ic en ordeele noch nie- [Y ij ro] manden, want ic en ben niet gecomen te oordeelen, mer te behouden. Want ic ben ghecomen die goede vrolike bootschap te vercondighen, maer die niet en hebben willen geloouen, die sal ic ten oordeele oordeelen. Ende als ic oordeele, so is mijn oordeel
| |
| |
warachtich, want ick en ben niet alleen, mer ic ende de Vader die mi ghesonden heeft. Na v wet is een sake warachtich die met twee menschen betuycht wert, hoe veel meer moet mijn oordeel dan warachtich sijn, daer ic ende mijn Vader warachtich God ghetuygenisse af geuen, gebenedijt inder eewicheyt. Amen.
|
|
Auteursrecht onbekend