|
| |
[Q ij ro] Opten vrijdach Joan .iiij.
Ende hi moste midden door Samarien reysen. Doen quam hi in een stadt van Samarien genaemt Sichar, bi dat velt dat Jacob sinen sone Joseph ghegeuen hadde. Ende daer was Jacobs put. Jesus vermoeyt wesende van de reyse, sadt also op den put. Ende het was on trent ses vren. Doen quam een Samaritaensche vrouwe om water te putten. Jesus sprac tot haer: Geeft mi te drincken. Want sijn discipelen waren ghegaen in de stadt, op dat si spijse souden coopen. Doen seyde de Samaritaensche vrouwe tot hem: Hoe bidt ghi van mi drincken, so ghi een Jode sijt, ende ick een Samaritaensche vrouwe? Want de Joden en hebben gheen ghemeynschap metten Samaritanen. Jesus ant- | |
| |
woorde ende seyde tot haer. Waert dat ghi de gaue Gods bekendest, ende wie hi is die v seyt, [Q ij vo] geeft mi te drincken, ghi soudet van hem begeert hebben, ende hi soude v ghegeuen hebben leuende water. De vrouwe seyde hem: Heere ghi en hebt doch niet waer mede ghi moecht putten, ende den put is diep, waer hebdi dan dat leuendich water? Sijt ghi meer dan onsen vader Jacob die ons desen put gegeuen heeft? ende hi heeft daer wt gedroncken, ende sijn kinderen ende sijn beesten? Jesus antwoorde ende seyde tot haer: Alle die van desen water drinckt, dien sal weder dorsten. Mer wie daer drincken sal vanden water dat ic hem geue, die en sal inder eewicheyt niet dorsten, mer dat water dat ic hem sal geuen, dat sal in hem een fonteyne des waters worden dat int eewich leuen springt. De vrouwe seyde tot hem: Heere, geeft mi dat water op dat ick niet meer en derf comen om te putten. Jesus seide haer. Gaet roept uwen man ende coemt hier. De vrouwe ant- [Q iij ro] woorde ende seyde. Ic en heb geenen man. Jesus seyde haer: Ghi hebt wel geseyt, ic en heb geenen man, Want ghi hebt vijf mans gehadt, ende dien ghi nv hebt, en is v man niet, daer aen
| |
| |
hebdi wel geseyt. De vrouwe seyde hem: Here, ic sic dat ghi een propheet syt, Onse vaderen hebben op desen berch aengebeden, ende ghi lieden segt, dat Jerusalem is de plaetse daermen aenbidden moet. Jesus seyde haer: Vrouwe, gelooft mi, den tijt coemt, dat ghi noch op desen berch, noch te Jerusalem den vader sult aenbidden. Ghi en weet niet wat ghi aenbidt, mer wi weten wat wi aenbidden, want de salicheyt coemt vanden Joden. Mer den tijt coemt ende is nv dat de warachtige aenbidders sullen aenbidden den vader inden gheest ende inder waerheyt, want de vader wilt al sulcke die hem also aenbidden. God is een geest, ende die hem aenbeden die moeten hem inden geest ende inder waerheyt aenbid- [Q iij vo] den. De vrouwe sprac tot hem. Ic weet dat Messias coemt, die Christus heet, als die sal comen, so sal hi ons dat al vercondigen. Jesus seyde haer: Ic bent die met v spreke. Ende onder dies quamen sijn discipelen, ende si verwonderden dat hi met een vrouwe sprac. Nochtans en seyde niemant, wat vraechstu of wat spreecstu met haer? Doen liet de vrouwe haer cruycke staen ende ginc in de stadt ende seyde tot tvolck: Coemt ende siet eenen mensche
| |
| |
die mi gheseyt heeft alle dat ghene dat ic ghedaen hebbe, oft hi niet Christus si? Doen gingen si wt der stadt ende quamen tot hem. Daer en tusschen baden hem sijn discipelen, segghende: Meester, etet. Ende hi seyde tot haer: Ic heb spijse te eten daer ghi niet af en weet. Doen spraken de discipelen onder malcanderen. Heuet hem yemant teten gebracht? Jesus seyde haer: Mijn spijse is, dat ic den wille des geens doe, die mi gesonden [Q iiij ro] heeft, ende zijn were volbrenghe. En segt ghi selue niet, tsijn noch vier maenden dat den oogst coemt? siet, ick segge v. Heft op v oogen ende siet in de velden, want si sijn nv wit totten oogst toe, ende wie daer maeyt, die ontfanghet loon, ende vergadert vrucht int eewige leuen, op dat si te samen mogen verblijden, die daer saeyt ende die daer maeyt, Want hier is de bisprake warachtich. Dese saeyt, ende een ander maeyet, Ick hebbe v gesonden om te maeyen dat ghi niet bearbeyt en hebt, ander hebbent bearbeyt, ende ghi sijt in haren arbeyt gegaen. Vele samaritanen van dier stadt hebben in hem gelooft om des vrouwen woort, die daer tuychde, hi heeft mi geseyt alle dat ick gedaen hebbe. Als nv de samaritanen tot hem quamen, baden-
| |
| |
si hem dat hi doch bi haer wilde blijuen, ende hi bleef daer twee dagen. Ende daer gheloofder veel om sijns [Q iiij vo] woorts wille, ende si seyden der vrouwen, wij en geloouen nv voort meer niet om dine woorden wille, want wi hebbent selue gehoort, ende bekennen dat dese is warachtich Christus die ghesontmaker des werelts.
In dit Euangelie leert ons Christus, hoe dat een sondich mensche bekeert ende salich wert, te weten, Dat Jesus eerst moet comen, dat is, dat de salicheyt van selfs ongeroepen ende onuerdient den sondigen mensche moet voorcomen ende soecken, ende niet die sondaer de salicheyt, Want de mensche en soude nemmermeer wt den sonden comen noch begeeren te comen, Jesus die salicheyt en moeste dat eerst in hem wercken ende selue tot hem comen. Hi moest in twee manieren comen. Ten eersten, wt den hemel in dese werelt, om inder menscheliker natueren, den mensche te versoenen, ende voor hem der rechtuerdicheyt Gods ghenoech te doen, voor alle de sonden die gedaen waren ende gedaen souden werden, anders en mocht geen mensche salich werden, die rechtuerdicheyt Gods en moeste eerst voldaen sijn ende gepaeyt. Waer af Paulus .i. tim. seyt. Jesus Christus is in dese werelt ghecomen die sondaers salich te maken, Welc hem harde diere staet, Want hi in deser werelt gheen goede saechte daghen en heeft gehadt, noch ledich geseten, mer hi heeft gereyst ende dicwijl seer vermoeyt geweest, hongher [(Q v) ro] ende dorst geleden, also hier blijct. Nochtans so en is dit niet genoech, ten si dat de mensche ghelooft dat
| |
| |
hem Christus dit te goede ende voor hem gedaen heeft, dat hi hem met sijnen reysen, ten hemel leyt, met sijnder vermoeytheyt tot rusten ende eewigen gemac brengt, met sinen honger versaet, ende met sijnen dorste lauet, met sinen lijden de eewige blijscap verdient, met sijnder doot dat leuen, met sijnder versmaetheyt ende verworpenheyt die eewige glorie, met sijnder allendicheyt ende katiuicheyt de eewige weelde ende salicheyt. Sal de mensche dit geloouen, so moet Jesus Christus, Ten anderen, tot hem in sijnder sielen van selfs ongeroepen ende onghesocht comen, niet heerlic, sterc noch gewapent, want so soude de sondige conscientie voor hem beuen ende schroemen ende veruaert van hem lopen, noch ooc niet als God, want so soude si haer scamen in sine tegenwoordicheyt te comen, ende soude haer bergen, gelijc Adam inden Paradijse, doen hi gesondicht had, omdat si naect is Gene .iij. Mer hi moet tot haer comen ende hem seluen der sondiger conscientien opt alder crancste, ongeuallichste ende katiuichste ende armelicste ende onuermogenste, vermoeyt, hongerich ende dorstich ende den mensche gelijc, verthonen, in gelikenisse of gedaente eens sondigen mensches, nochtans sonder sonde, gelijc hi wtwendelic tot desen vrouken quam die een Heyden was, aenbedende afgoden ende ooc in ouerspele sadt, Welc seer troostelic is voor ons, dat hi niet alleen tot duechdeliken heyligen menschen en coemt, mer oock tot so grooten son- [(Q v) vo] dersse, ende dat hi daer so vriendelic mede om gaet, die de Pharizeen des leuens onweerdich souden hebben geordeelt, ia selue gesteent, daer spreect hi so goetlic mede, als oft hi ooc een sondaer hadde geweest, Ons daer in te kennen geuende, dat hi aldus vriendelic tot onser sondiger conscientien, hoe onsuyuer, hoe sondich, ende hoe lange si
| |
| |
daer in geweest heeft, comen wilt wt onuerdiender genaden, Op dat hi de crancheyt der sondiger conscientien met sulcker gedaenten soude troosten die sonder alle goede wercken ende verdiente is, ende dat si souden bekennen, dat si sulcken Heere of Bisschop heeft, die medelijden met haerder boosheyt, sonden ende armoede can hebben, door al getempteert, gelijc totten Hebreen .v. staet, op dat si niet van hem en soude vluchten noch veruaert sijn, mer coenlic ende gemeynsamelic met hem spreken als met haren broeder, haer ghelijc, ia recht of hi minder waer dan si, ende noch vele katiuigher dan si, ende als oft hi haers behoefde ende van haer bidden moeste seggende, Vrouken geeft mi drincken. Siet, in hoe fijnen beelt houdt hi hem der sondiger conscientien voor, Die alder hoochste, mogenste ende rijcste begeert te drincken gegeuen te hebben van sijnen sondigen creatuerken, schepper alder creatueren, Wie soude hier voor vluchten, wi soude van hem veruaert sijn? wie soude voor hem schroemen? Doen hi dit seyde, so waren sijn discipulen wech gegaen om spijse te copene, op dat hi dat sondich vrouken niet beschamen en soude voor sijn alder secreetste lief- [(Q vj) ro] ste vrienden, ons daer in troostende, dat hi onse sonden niet wt en wil roepen noch ons beschamen al hebben wi swaerlic gesondicht, mer sijn wterste beste doen, om ons daer opt alder onbeschaemste wt te helpen so dat mogelic is, Ons leerende dat wi onsen sondigen naesten, vrient oft viant, hi si Heyden oft Jode, ooc also sullen doen, hem niet beschamen, ia sijn sonden ende dat hem schandelic oft schadelic mocht sijn, onsen alder secreetsten vrienden verbergen, ende geensins wtbrengen. Ooc so leert hi ons hier, dat wi ons niet tsoecken en sullen maken onsen naesten te dienen, te helpen, te raden, ende te leeren, al
| |
| |
waert ooc een Turc, als wi hem profijtelic mochten wesen, maer daerom reysen, ende ons vermoeden, ende voorcomende, onuerdient sonder yet daer af te hopen, ghelijc wi van Christo, om niet ende onuerdient ontfangen hebben, gelijc Christus leert. Math .x. segghende. Ghi hebbet om niet ontfangen, ghi sullet ooc om niet weder geuen, Ende dat wi ons vrolic sullen ghetroosten, wat wi daerom lijden, het si honger, dorst ende alle lijden ende ongemac, Ooc so heeft Christus sijn Apostelen van hem gesonden, om dat het vrouken te coenliker met hem spreken, vraghen ende antwoorden soude. Dit vrouken heeft haer verwondert, dat Christus die vanden Jootschen geslachte was, de welcke die Samaritanen als honden verachten, haer die een Samaritaens wijf was, also vriendelic was ende hem geweerdichde met haer te spreken, ia ende van haer drincken te bidden, seggende. Hoe begeerdi [(Q vj) vo] van mi drincken die een Jode sijt, ende ick een Samaritaens wijf, want de Joden en willen geen ghemeynschap metten Samaritanen hebben, Ghelijc haer ooc een sondige conscientie verwondert, als si hoort dat Christus also genadich is, ende beuint dat hi haer also vriendelic wil sijn, die van allen schinenden heyligen als drec veracht wert, ende geen gemeynschap daer mede en willen hebben, ende dat Christus alsulcken man een is, die, dat verworpen is van allen menschen vertreden, dat hi dat opraept, ende dat snoode is, dat hi dat duechdelic maect, dat katiuich is, dat hi dat heerlic maect, tegen reden ende nature van allen vleesch, waer op hem Christus antwoorde. Waert dat ghi die gaue Gods bekendet ende wist wie hi is die tot v seyt, geeft mi drincken, Ghi soudt selue van hem begeert hebben, ende hi soude v leuende water ghegheuen hebben, welc Ten derden, van node is om tot eenen gewarigen gelooue te
| |
| |
comen, dat een mensche de gaue Gods bekent, dat is, dat hi bekenne wat ons God in Christo gheschenct heeft, Hi heeft ons Christum met al dat hi is, voor een gaue geschenct, also dat wi ons daer geheelic op mogen verlaten, als oft wi Christus selue waren, ende also heylichlic geleeft ende also lijdtsaemlic geleden, also blootelick bemint, ende alle de duechden hadden die Christus heeft etc. Die sondighe conscientie ghelooft wel ende onderuint wel dat Christus ghenadich ende vriendelic is, mer si waent noch al, dat si selue voor haer sonden moet voldoen, of ten minsten daer [(Q vij) ro] wat voor doen, om dat si niet en bekent dat haer Christus gegeuen is met alle den sinen voor haer eygen, ende dat hijt al gedaen ende geleden heeft dat si soude hebben moeten doen ende lijden, ende dat het al haer eyghen is. Ende al weet si een deel wie Christus is, si en weets niet te recht, want si en heeft hem niet geuoelt, dan als eenen armen verworpenen mensche, om dat si van hem niet vluchten en soude, mer si bekent hem noch niet als den sone Gods die macht heeft haer yet te geuen ende haer wt alle haerder noot te helpen. Also dat vrouken wel bewijst in dien dat si antwoort. Ghi en hebt niet daer ghi mede putten mocht, Recht oft si segghen wilde. Ic sie v in so armen gedaente, dat ghi niet also vele en hebt, daer ghi water mede putten moecht, hoe soudt ghi mi dan leuende water, salicheyt oft yet gheuen, dat ghi selue niet en hebt. Daerom so is eender sondiger conscientien geen dinc in hemel noch in aerde van noode, noch dat die predicanten also seer haer vercondigen sullen als die gaue Gods, dat is Christus, waer toe hi ons geschenct is, ende wat hi vermach ende wie hi is. Hi is ende vermach al dat de Vader vermach, ende al dat hi doet, dat houdt de Vader van weerdicheyt
| |
| |
ende hi is ons daer toe geschenct, dat hi ons niet alleen en soude helpen, ende voor die erfsonde voldoen, maer dat hijt al soude doen datter te doen is, ende lijden datter te lijden is, ende dat het selue onse soude hooren. Want so Paulus. Rom .viij. seyt. Hi heeft hem seluen voor onse sonden ghegheuen, ende [(Q vij) vo] hoe en soudet ons die Vader niet al met hem geuen. Ende hi heeft voor alle sonden der rechtuerdicheyt Gods genoech gedaen ende versoent. Ende so .i. Joan .ij. staet. Niet alleen voor onse sonden, maer oock voor alle de sonden der gheheelder werelt. Het is al betaelt, daer en blijft geen voldoeninge noch schult meer te betalen. Ende hi heeft hem ons geschenct, dat hi onse sonden soude vergeuen ende met alder onsalighe verdoemenisse af nemen, sonde betalen, salicheyt ende alle goet verweruen, ende al sonder onsen cost, sonder onse schade ende sonder onse verdiente. Dese kennisse is die vrolike bootschap, die alleen die sondighe conscientie paeyt ende rechtuerdich maect. Waer af Esa .liij. staet. Sijn kennisse sal vele menschen rechtuerdich maken, ist dat hi sijn siele voor die sonden settet. Mer tot deser kennisse can de mensche so qualic gecomen, want die reden, duuel ende wercheylighen, drijuen den mensche hier al af, op menscelijke wercken, dingen, gewoonten ende exempelen. Gelijc dit vrouken seyt. Ghi en sijt niet meerder dan onse vader Jacob, die ons dit water oft dese fonteyne heeft gegeuen, ende hi met sinen kinderen, ende beesten hebben daer wt gedroncken. So seggen onse wercheyligen nv oock S. Augustijn, Jeronimus, Bernardus hebben also geleert, in scriften achter gelaten ende selue, met haren discipulen also gedaen. Sijt ghi gheleerder heyliger oft wilt ghijt badt weten dan si? Souden de lieue H. doctoren al gedoelt hebben, souden
| |
| |
onse ouders al verdoemt sijn, et c. Hier stootse [(Q viij) ro] Christus fijn af, segghende: Die van dien water drinet, dien dorst weder, dat is, menschelike leeringe ende wercken en connen die sondige conscientien niet gepaeyen noch te recht vertroosten, mer si makense noch ongeruster, maer die vanden water drinct dat ic geue, dien en dorstet niet meer, maer twater dat ick gheue dat wert in hem een fonteyne des waters springende tot int eewige leuen, dat is, mijn godlike woort daer doer ick kennisse mijns selfs geue, maect de conscientie alleen gepaeyt ende gherust, ende dat water wert doer inwercken des H. geest een water fonteyne, springende tot int eewige leuen, dat is, het brengt ten eewigen leuen. Want so Christus seyt Jo .vi. Die mi gelooft die heeft dat eewighe leuen, want het woort is God, ende God is dat eewige leuen, ende die conscientie en wroeget niet meer, want si heeft dat eewige leuen. Als de eygensoeckelijcke nature, die dat woort noch God noch Christum niet om sijns selfs wil en soect, maer soect dat hare, dat is, haer eyghen profijt aen dat woort, als si hoort dat haer so profijtelic soude sijn dat si so ongherust niet meer van conscientien en soude sijn, ende dat si die moeyte vanden putten niet meer en soude behoeuen te doen, so bidt si om dat leuende water, seggende: Heere geeft mi sulcken water, dat ick niet meer en dorste. Dan en macht haer niet salichlick ghewerden. Daeromme so stoot Christus die eyghensoeckelicheyt ter neder, ende maect die kennisse sijns selfs volmaect, doer die ken- [(Q viij) vo] nisse des menschen, sonder welcke die kennisse van Christo nymmermeer volmaect en wert, noch die eyghensoeckelicheyt ghedoot, het en si dat God den mensche eerst doer sijn godlike woort te kennen geue wie hi is, mer dat doet Christus van
| |
| |
verre ende so properlic, dat die mensche dat niet qualic genemen en can, leerende alle leeraers sijns godlics woorts dat si den armen sondaer niet terstont voor thooft en sullen stooten, mer van verre onderwijsen, op dat si niet verliesen ende noch quader en maken, maer sachtelic ende behendelick daer toe gaen, gelijc Christus hier doet, seggende. Gaet haelt uwen man, dat hi mede deelachtich si. Hi en seyde niet terstont. Ghi hoere ghi sidt in ouerspel, maer hi vincse met haer selfs woort, dat si seyde. Ic en hebbe geenen man, antwoordende. Ghi segt wel, dat ghi niet eenen man en hebt, want ghi hebter vijue gehadt, ende dien ghi nv hebt dat en is v man niet. Also moetmen den sondaer allenskens tot kennisse brengen met behendicheyt, gelijc ooc Nathan die propheet Dauid .ij. Re .xij. Tot kennisse doer die gelijckenisse bracht, van eenen man die een schaepken hadde, welc wt sinen schoot adt ende sliep, ende datter een rijc man quam, die hem dat nam ende gaft sinen gast te etene et c. Doen wert Dauid gram, seggende ende vonnisse geuende, dat de man die doot verdient hadde. Doen seyde Nathan tot Dauid. Ghi sijt die man, ghi hebt Uriam sijn huysurouwe genomen et c. Doen bekende Dauid sijn scult, seggende. Ick heb den [R ro] Heere ghesondicht. Midts die grondige kennisse verootmoedicht God den mensche also diep, ende brengt hem tot so grondigen veroordeelen sijns selfs dat alle eygensoeckelicheyt af valt, ende Christum badt bekent, seggende: Heere, ic heb v tot noch toe voor eenen slechten mensche gehouden, mer nv sie ic wel dat ghi een Propheet sijt. Nochtans so lijdt de kennisse ende gelooue Christi so menigen aenstoot om dat den mensche al dunct dat hi wat tot sijnder salicheyt moet doen, waer toe hi sonderlinge plaetsen ende manieren soect, ende hi can so qualick
| |
| |
gheloouen, dat niet beter en soude sijn in de kercke oft op een sonderlinge geestelike plaetse bidden, ende den Heere dienen, deen hier, dander daer, ende elc houdt dat sine ende sijn plaetse voor de heylichste, seggende gelijc dit vrouken. Ons vaders hebben in dese oft in die plaetse aenghebeden, ende ghi Joden segt, datmen te Jerusalem moet aenbidden in den Tempel. Jesus willende alle onderscheyt van plaetsen te niet doen, antwoort seggende: Vrouken ghelooft mi, den tijt sal comen, datmen noch te Jerusalem en sal aenbidden, welck noch al vleesch is, mer de gewarige aenbidders sullen den Vader inden gheest ende inder waerheyt aenbidden, dat is, niet wtwendelic in tempelen, met veel woorden inden schijn, mer na den geest sonder schijn, want God is een geest, die gheenen wtwendigen dienst en wil, noch die geueynsde aenbedingen, maer een geloouich, gelatene, willich, ende liefhebbende ghemoedt. So waer dat is, daer is den tempel [R vo] Gods, daer den tempel Moysi een figuere af was ende sulcken ghemoedt aenbidt God also wel opt velt, op sijn werc ende onder tgeselschap etc. als in de kercke. De kercke heet een bedehuys, om daer om gemeynen noot oft saken eendrachtelic te bidden op de belofte Christi Matt .xviij. Daerder twee oft drie, vergadert in minen naem, eeniger saken eens werden, wat si begeeren sal hen geschieden. Doen alle differentie van plaetsen om gestooten was, doen wrachte Christus also vasten ghelooue in haer, dat si seyde: Ic weet dat [als] Messias, dat is Christus gecomen is etc. Ende dan geeft haer God volcomen kennisse, seggende: Ic bent, die met v spreke. Alsulcken gelooue en is dan niet ledich, mer gelijc tvrouken haer cruycsken liet staen, so versmadet alle geschapen dingen, ende loopt om den naesten ooc te doen, also hem
| |
| |
gedaen is, ende is van sulcken aert dat het niet geswijghen en can. Mer tmoet de goede bootschap loopen vercondigen alle menschen, vrienden ende vianden wel gonnende de salicheyt die hem geschiet is, al soudt hem lijf, goet ende eere costen. Alsulcken geloue en is dan ooc niet onvruchtbaer, maer ghelijck daer vele wt der stadt quamen tot Christum, in hem geloouende om de woorden des vroukens, also geloouender ende comender oock veel door de woorden eens geloouigen mensche tot Christum, ende geloouen in hem, hoe verachten persoon dattet is, Want so heeft God door Isaiam .lv. beloeft, dat sijn woort niet ydel weder en keert, mer al doet daer hijt toe seynt. Siet, hier merct ghi dat [R ij ro] een vrouwe mach het Euangelie prediken daer geen mans en sijn die geloouen. Ende dat de woorden Pauli .i. Cor .xiiij. daer hi gebiet, dat de vrouwen inder vergaderinge niet en souden leeren, is te verstaen, daer geloouige mans sijn diet doen, mer daer geen en sijn, daer ist een vrouwe sculdich te doen. Men en sal den persoon niet aensien, maer twoort ende God diet door den persoon vercondicht. Want die den woorde gelooue gheeft om des persoons wille, die en sal niet langhe staende bliuen, maer de mensche moet vanden Heere nemen, ende also vast op sijn godlic woort bliuen, al waert datter de gene diet vercondicht heeft, ende alle creatueren, ia een Engel wt den Hemel af viele ende contrarie leerde, dat hijer niet af en ginge, maer seyde. Al waert dat ghi ende een Engel wt den hemel anders leert, ghi moet vermaledijt sijn, so Gala. i. staet. Want wi en moeten geen leerkinderen der menschen noch der Engelen, mer Gods seluer sijn, ende wi moeten bi ons seluen inder conscientie ghewaer worden Christum selue, ende van binnen beuinden dat Gods woort is, al waert
| |
| |
datter al de werelt tegen strijde. Also dat wi met de Samaritanen mogen seggen wi en gelouens nv niet, om dat ghijt geseyt hebt mer om dat wijt selue wt sinen mont gehoort hebben, dat is, wi hebbent selue onderuonden dat sijn woort is. So lange als een mensce dat geuoelen niet gehadt en heeft, so lange en heeft hi gods woort noch niet gesmaect, ende hangt noch aen der menschen mont, ende niet metten gront des herten aen dat [R ij vo] bloote woort, ende en verstaet noch niet wat het is Mat .xxiiij. Ghi en sult v gheenen meester opter aerden noemen, Want een is v meester Christus. De meester leert inder herten, nochtans door wtwendige woorden sijnder predicanten, diet int oore drijuen, mer Christus drijuet int herte. Waer af hi gebenedijt moet sijn inder eewicheyt Amen.
|
|
Auteursrecht onbekend