Veertiende tooneel.
BAES SNEDE, alleen.
Het is waerlyk een voorbeeld van gehoorzaemheid, dien jongen daer... Hy doet letterlyk al wat ik hem gebied....
(Den rok dien hy intusschen in handen genomen heeft beziende.)
Al te letterlyk somtyds. Bah! waer is de mensch die nooit misdoet. - De tyd nadert... en ik weet niet, het hart klopt my gelyk van een achtienjarigen minnaer. Ach ja! ik gevoel 't... Het is een inwendige minnebrand; een verschrikkelyke vuerberg, onder den sneeuw verborgen, gereed om uit te bersten. O Griselde, myne teerbeminde Griselde! het is dan waer?... Gy wilt myne tweede wederhelft worden... Ik dank u; ik zal het u vergelden... Ik wil uwe teedere slaef; uw schoone Adonis zyn. - Die lieve meid! Ik heb haer nog niet eens gezien... Zy ontwykt my... het moet ook zoo zyn... Een aenstaende echtgenoot verontrust altoos de eerbaerheid op den dag der bruiloft. Ik heb nogthans niets dat haer vrees moet aenjagen... O neen, volstrekt niets... komaen! zy is zeker aen haren opschik, en ik ben hier nog in eene kostuem, dat ik waerlyk beschaemd zou zyn my aldus aen myne bruid te vertoonen. - Welnu! spoedig aen 't werk.
(Hy kruipt op de tafel; deze breekt en de snyder rolt hol over bol op den grond.)
Help! help! om Gods wil! Griselde! Griselde! Ik ben dood... Ik ben dood!.. help! help!