Thyl Uilenspiegel, of De gefopte bruidegoms

Vyftiende tooneel.

GRISELDE, toeloopende, BAES SNEDE, op den grond.

griselde,

opgeknapt.

Hoe! wat! wat is er gaende? Hemel! baes Snede!

baes snede.

Ach! Griselde! ik ben geplet, gesmeijerd, vernield! ach! myn arm beentje... myn arm beentje.

griselde,

hem helpende.

Voorzichtig! voorzichtig! hoe is het mogelyk! hebt gy u nergens bezeerd?

[p. 40]

baes snede.

Ach ja ik!... tast eens... daer... leeger... aen myn been... zeker eene blauwe scheene.

griselde.

Ja ten minste zoo iets, ongelukkige baes Snede!

baes snede.

Niet waer, myn kind! wel ongelukkig!...

(Ter zyde.)

Hartroerend tafereel van eene beginnende huwelyksliefde.

griselde.

Maer hoe is dit toch gebeurd?

baes snede.

Ik weet het zelf niet... het moet zyn dat die verwenschte tafel niet meer kloek op hare pooten stondt, en in myn drift er willende op springen...

griselde.

Is zy gebroken... maer waerom zyt gy ook zoo driftig?

baes snede.

Wat wilt gy, myn kind! dat komt van 't bloed.

griselde.

Het kon erger zyn... nog goed dat gy er met eenige ligte kneuzingen van afkomt.

baes snede.

Ja, dat is nog al een zekere troost. Maer,

(haer beziende,)

zie ik wel of schemeren my de oogen?... Lieve engeltjes uit den heiligen hemel! reeds in vollen opschik.. Griselde! ach! uwe aenschouwing is voor my den heelenden kelk van Esculaep... wanneer ik u aldus bezie en denk dat al die bekoorlykheden haest gaen de myne zyn, ho! dan vergeet ik al myne pyn; ik bezie, ik bewonder u en Griselde ik ben gelukkig, gelukkiger dan een koning.

griselde,

ter zyde.

Arme baes Snede! het is opregt zonde zulk een goed hart te moeten bedriegen.

 

baes snede.

Myn Griselde is jong en schoone,
En 'k ben ook nog in myn bloei.

[p. 41]

Ho! dat zy myn' liefde loone!

Want ik blaek, ik brand, ik gloei.

Ontrouw moet ge nimmer vreezen;

'k Spaer u deze hartepyn.

Gy zult myn' duivinne wezen,

Ik zal uwen duiver zyn.

(Op het einde van dit couplet vat hy Griselde by de hand en kust ze.)