Beatrijs. Het middeleeuwse verhaal van de verliefde non (2007)

Beatrijs. Het middeleeuwse verhaal van de verliefde non

(2007)–Anke Passenier– rechtenstatus

Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



[pagina 29]
Vijfde Deel Onderweg Zolang het niet begon te dagen En achtervolgers hen niet zagen Gaf hij het paard geducht de sporen Tot aan het eerste ochtendgloren Toen het licht werd in het oosten Zei ze: God, wie zal ons troosten? U alleen kunt ons bewaren De lucht begint al op te klaren Was ik het klooster nog niet uit Dan had ik nu de klok geluid Dat was immers wat ik toen Op dit tijdstip placht te doen 'k Ben bang dat het mij zal berouwen Kan ik de wereld wel vertrouwen Die als een sluwe zakenman Wat blik voor goud verkopen kan? Wat zeg je nu toch, zei hij, schoonheid Ik blijf bij je - 't is voor altijd En als ik je ooit teleurstel Mag God me straffen in de hel!
[pagina 30]
Waar we ook maar zullen heengaan Overal zal ik je bijstaan En geen nood is mij te groot Niets kan ons scheiden dan de dood Hoe kun je aan mij twijfelen Heb je me ooit zien weifelen? Gedroeg ik mij ooit trouweloos Was ik ooit gemeen of boos? Ik koos voor jou - geen keizerin Komt me nu nog in de zin Zelfs als ik die krijgen kon Bleef ik bij jou, mijn liefste non Vijfhonderd ponden welgeteld Heb ik hier aan zilvergeld Ik geef ze allemaal aan jou Als teken van mijn goede trouw Ik heb voor zeven jaar contant Al gaan we naar het buitenland We zullen niet in geldnood raken Je moet je dus geen zorgen maken Al dravend waren zij beland Bij een schitterende bosrand Waar vogels vrolijk kwinkeleerden En hen op een concert trakteerden
[pagina 31]
Elk beestje kweelde zo te horen Zoals het hem was aangeboren Ze zongen er zo luid op los Het schalde door het hele bos Ook bloemen waren daar ontloken In 't groene gras, die heerlijk roken En vol in blad stonden de bomen In blauwe luchten weg te dromen De jongen keek toen naar zijn schat Die hij trouw en innig liefhad Liefste, zei hij, laat ons bukken Om wat bloemetjes te plukken En dan - als het ook jouw wens was Hier gaan liggen in het gras En het liefdesspel beginnen Graag zou ik je hier beminnen Wat zeg je?!, zei zij, lompe boer! Moet ik gaan liggen als een hoer Die haar lijf verkoopt voor geld Zomaar in het open veld? 'k Zou van schaamte door de grond gaan Zo'n voorstel had je nooit gedaan Als je geen boerenkinkel was Want het geeft beslist geen pas
[pagina 32]
Ik krijg nu al behoorlijk spijt Dat ik tot vluchten werd verleid En zoiets wil ik niet meer horen Of je krijgt de wind van voren! Hoor! De vogels in de dalen Ze kwetteren in alle talen Als je luistert naar hun lied Verveel je je tenminste niet Maar als ik vanavond naakt In een bed, goed opgemaakt Bij je lig, dan mag je 't wagen Om het mij nog eens te vragen Dan kun je doen wat je behaagt Alles waar je hart om vraagt Maar ik ben nog steeds witheet Dat je mij dit voorstel deed Hij zei: Ach liefste, wees niet kwaad Venus gaf me deze raad Laat God me straffen met zijn plagen Als ik het ooit weer durf te vragen Ze zei: Goed, ik vergeef je dan Je bent en blijft de enige man Van allen die op aarde leven Die mij echt geluk kan geven
[pagina 33]
Al kon ik ook in weelde wonen Met Absalom, de wonderschone En wel duizend jaren lang - Dat was niet wat ik verlang Jou, liefste, heb ik uitverkoren Ik heb aan jou mijn hart verloren En 't zal me nooit worden verweten Dat ik jou zomaar was vergeten O, als ik in de hemel troonde En jij hier op de aarde woonde Dan daalde ik toch zonder meer Vanuit de hemel naar jou neer O God, vergeef me wat ik zei Want het was pure zotternij! De blijdschap in het hemelrijk Is aan geen vreugde hier gelijk Daar is de liefde zo volmaakt Dat elke ziel voortdurend haakt Naar Gods liefd' en anders geen God bemint zij heel alleen Al het aardse is ellende Alles wat je daar ooit kende Alles wat je daar ooit ziet Haalt het bij de hemel niet!
[pagina 34]
Dat is wijsheid - 'k weet het goed Ook nu ik hier dwalen moet En mij in zonde ga begeven Liefste, door met jou te leven Zo verliepen hun gesprekken Onderwijl bleven ze trekken Dwars door bergen en door dalen Langer dan ik kan verhalen

Vorige Volgende