Beatrijs. Het middeleeuwse verhaal van de verliefde non

[p. 21]

Derde deel
De vlucht voorbereid

Dit kwamen ze toen overeen
Hij nam afscheid en meteen
Liep hij haastig naar zijn paard
En sprong erop met grote vaart

Toen reed hij in een snelle draf
Recht op zijn bestemming af
Door de velden naar de stad
Waar hij allerlei te doen had

Hij vergat zijn missie niet
Hij ging de stad in en hij liet
Zijn oog over de grote balen
Met fijne, dure stoffen dwalen

Wat paste bij de schone jonkvrouw?
Hij koos uiteindelijk voor blauw
En voor donkerrood scharlaken
Daarvan liet hij kleding maken

Een mantel met een kraag, heel breed
En een japon met overkleed
Alles gevoerd en mooi genaaid
En met het zachtste bont verfraaid

[p. 22]

 

Niemand die ooit beter bont

 

Onder vrouwenkleding vond

 

Elke vrouw en elke man

 

Prees de kwaliteit ervan

 

 

 

Hij kocht ook nog, al was het duur

 

Een mes, een geldtas, een ceintuur

 

Wat haarnetjes en gouden ringen

 

En nog veel meer mooie dingen

 

 

 

Naar elk sieraad liet hij vragen

 

Dat een bruid maar kon behagen

 

Toen hij tenslotte alles had

 

Verliet hij 's avonds laat de stad

 

 

 

Met heel veel geld en kostbaarheden

 

Is hij stiekem weggereden

 

Op 't zwaarbeladen paard ging hij

 

Behoedzaam richting de abdij

 

 

 

Daar steeg de jongen van zijn paard

 

En in de stille kloosterboomgaard

 

Ging hij zitten in het gras

 

Zoals afgesproken was

 

 

 

Bij de egelantier vol rozen

 

Die zijn lief had uitgekozen

 

Wachtte hij tot zij zou komen

 

't Liefste meisje van zijn dromen

[p. 23]

 

Daar laat ik hem nog even blijven

 

Want ik wil nu eerst beschrijven

 

Hoe de mooie non het had

 

Die binnen in het klooster zat