Princeliicke deuiisen
(1615)–Claude Paradin, Gabriel Simeon–
Auteursrechtvrij
[pagina 414]
| |
Den genen die den pijl niet sett op sijnen boog,
Voor dat hij op het wit wel mict met een goed' oog,
Raect al, daer hij nae schiet: maer wil hij haestich schieten
Op't ruysschen van een bladt, sijn werck sal hem verdrieten.
Voorsichticheyt ist eerst, en daer nae snelle spoet,
En voorts een stercke hant, die wel geraken doet.
Doch heeft hij geen geluck in al dat hij gaet aen,
Soo mach hij sijn geschiett veel liever laten staen.
| |
Anders.
Die sijnen wensch en macht niet verd van een en stelt,
Heeft macht en cans genoech, tot spijt van al tgewelt.
| |
Anders.
Die sonder reden hoopt, en niet en crijgt sijn wenschen;
Is ongeluckich, als meest alle dwase menschen.
| |
Anders.
Een edel cloeck gemoet en sal niet vangen aen
Daer hij met schand afscheydt: Volbringen, en bestaen
Sijn bey voor hem maer een: want hij met rijpe sinnen
Noint gheenen strijdt bestaet die hij niet can ghewinnen.
Hij raect al tgeen daer hij sijn boog en pijl nae schickt,
Doch verd' wt sijne macht hij nimmermeer en mict.
Men seydt daerom: Den moet doet wonderlicke dingen:
Maer hij begint oock niet, dat hij niet can volbringhen.
ME-Vrouw Diane van Poitiers, Hertoginne van Valentinois, door schilderen voor heur devijs eenen schicht oft pijl (als wapen vande Goddinne Diana) met een schrift daer rontom gecronckelt, daer in dat staet, Consequitur quodcumque petit: dat is, Sij becomt oft achterhaelt al dat sij begeert: oft beter, Raect al daer sij nae mict oft schiet. |
|
