Princeliicke deuiisen

[p. 340]

CLI. Turpibus exitium.

Het vuyl onnut ghespuys comt dan tot onderganck,
Alst hoort oft treckt van eer en deucht den reuck oft clanck.

Men can een onnut mensch geen leeder liet gesingen,
Dan datmen hem de Deugt voor oogen wilt gaen bringhen:

[p. 341]

 

De Vliegen die in dreck en vuylnis zijn gewendt,

 

Zijn door den soeten reuck der Roosen haest gheschendt.

 

Het Vercken hoort veel meer nae satte menschen braecken,

 

Dan nae den besten sang oft clanck die const can maecken.

 

Den mensch met swijns gemoet, oft swijn in menschen schijn

 

Is half doot, als hij moet bij rechte menschen zijn.

GAntsch gelijckerwijs als eenen Schalbijter, oft Coolbijter, anders Strontvliege geheeten, sich selven onderhoudt ende leeft bij vuylicheyt en dreck: ende daerenteghen queelt iae sterft, tusschen de Roosen comende: Alsoo oock de onnutte wulpsche menschen en moghen niet verdraghen den lieffelicken reuck van de goede oft eerlicke wercken: maer hebben veel liever altijts te cruypen, wentelen ende wroeten in heure vuylicheyt, ende stinckende ondeugdelik leven.